1. Τμήματα
  2. Επεμβατική Ακτινολογία

Επεμβατική Ακτινολογία

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το Τμήμα Κλινικής - Επεμβατικής Ακτινολογίας του Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης  από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα εφαρμόζει πρωτοπόρες τεχνικές που το καθιστούν ένα από τα πλέον σύγχρονα και οργανωμένα αντίστοιχα Τμήματα στην Ελλάδα.

Διαθέτει πλήρη εξοπλισμό.

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Οι ιατρικές πράξεις που εκτελούνται με την Επεμβατική Ακτινολογία είναι διαγνωστικές και θεραπευτικές. Διενεργούνται με τοπική αναισθησία υπό άμεσο ακτινοσκοπικό έλεγχο μετά από διαδερμική παρακέντηση και απαιτούν υψηλή εξειδίκευση εκ μέρους του Επεμβατικού Ακτινολόγου. Αφορούν:

Α) Διαδερμικές βιοψίες υπό τον έλεγχο των υπερήχων ή της αξονικής τομογραφίας.

Β) Καλοήθεις και κακοήθεις παθήσεις Σπονδυλικής Στήλης: Διενεργούνται σπονδυλοπλαστικές για την αποκατάσταση βλαβών της Σπονδυλικής Στήλης

Γ) Επεμβατικές πράξεις για όγκους με εξειδικευμένες τεχνικές και εντυπωσιακά αποτελέσματα:

  • Θερμοκαυτηριασμοί με ραδιοσυχνότητα (RF Ablation)
  • Θερμοκαυτηριασμοί με μικροκύματα (Microwave Ablation)
  • Electroporation
  • Cryoablation με κρυοπηξία.

Δ) Ενδαρτηριακές επεμβατικές πράξεις για όγκους

    Επίσης, στο πλαίσιο του Τομέα Επεμβατικής Ακτινολογίας, λειτουργεί εξειδικευμένο Τμήμα Επεμβατικής Ογκολογίας ήπατος, νεφρών, χοληφόρων για ενδαρτηριακές θεραπείες.

    Οι σύγχρονες επεμβατικές ογκολογικές θεραπείες:

    • Απευθύνονται σε ασθενείς με όγκους που θεωρούνται ανεγχείρητοι
    • Συμβάλλουν καθοριστικά στη συρρίκνωση του όγκου προεγχειρητικά, ώστε να καταστεί πιο ασφαλές στη συνέχεια το χειρουργείο, εφόσον ένα τέτοιο πρωτόκολλο θεραπείας επιλεγεί
    • Επιτυγχάνουν σε πολλά περιστατικά, ακόμη και με μεγάλους όγκους, σημαντική επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής ή και ίαση
    • Βοηθούν εντυπωσιακά στην ποιότητα ζωής του ασθενούς, ενώ αντιμετωπίζουν προβλήματα αδυναμίας του, ώστε να ανακάμψει για να συνεχίσει την ογκολογική του θεραπεία

    Βιοψίες

    Μία από τις πιο σημαντικές πράξεις, είναι η διαδερμική βιοψία υπό τον έλεγχο των υπερήχων ή της αξονικής τομογραφίας.

    Κατά τη διαθερμική βιοψία γίνεται τη λήψη υλικού για κυτταρολογική και ιστολογική εξέταση σε περιπτώσεις ύποπτων ευρημάτων ώστε να τεθεί η διάγνωση και να αποφασιστεί η κατάλληλη θεραπεία.

    Η διαδερμική βιοψία είναι μία γρήγορη και ασφαλής τεχνική βιοψίας με υψηλή ευαισθησία στη διάγνωση των κακοήθων νεοπλασμάτων.

    Διενεργούμενες διαδερμικές βιοψίες:

    • Όζοι θυρεοειδούς
    • Λεμφαδένες τραχήλου
    • Όζοι ή μάζες πνεύμονος
    • Όγκοι υπεζωκώτος
    • Όγκοι – λεμφαδένες μεσαυλίου
    • Όγκοι ήπατος
    • Όγκοι παγκρέατος
    • Οπισθοπεριτοναϊκοί λεμφαδένες
    • Οπισθοπεριτοναϊκές μάζες
    • Εμφυτεύσεις περιτοναίου
    • Μάζες κοιλίας
    • Όγκοι νεφρών
    • Όγκοι επινεφριδίων
    • Αλλοιώσεις οστών (όγκοι, παθολογικές εστίες)
    • Όγκοι – διηθήσεις σπονδύλων και της παρασπονδυλικής χώρας
    • Όγκοι έσω γεννητικών οργάνων
    • Λεμφαδένες ελάσσονος πυέλου

    Διαδερμική κατάλυση (ablation) των όγκων

    Η διαδερμική κατάλυση (ablation) των όγκων αποτελεί μία σύγχρονη θεραπεία της επεμβατικής ακτινολογίας με εξαιρετικά αποτελέσματα

    Με την κατεύθυνση του αξονικού τομογράφου εισάγεται διαδερμικά μία βελόνη μέσω της οποίας εφαρμόζονται ραδιοσυχνότητες ή μικροκύματα πάνω στον όγκο με συνέπεια, λόγω της ανάπτυξης υψηλής θερμοκρασίας, να επιτυγχάνεται ελεγχόμενη πηκτική νέκρωση του όγκου

    Η διαδερμική κατάλυση εφαρμόζεται εναλλακτικά της χειρουργικής θεραπείας, σε ασθενείς που δεν απαντούν στη χημειοθεραπεία ή την ακτινοβολία, σε ασθενείς με ανεγχείρητους όγκους ή με συνοδά προβλήματα υγείας που αποτελούν αντένδειξη για χειρουργική αντιμετώπιση

    Κατάλυση (Ablation) με Electroporation

    Η χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας αντί της χρήσης μικροκυμάτων και ραδιοκυμάτων αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη στις εφαρμογές της Επεμβατικής Ακτινολογίας διεθνώς, με ιδιαίτερη θεραπευτική σημασία σε περιστατικά, όπου ο θερμοκαυτηριασμός γειτνιάζει με την καρδιά ή μεγάλα αγγεία και ο κίνδυνος αιμορραγιών είναι υψηλός

    Η χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας αποτρέπει τον κίνδυνο αιμορραγίας, ενώ ως προς την εφαρμογή της παραμένει η ίδια με τους άλλους θερμοκαυτηριασμούς.

    Η Κατάλυση με Electroporation απαιτεί ειδικό εξοπλισμό, υψηλή εξειδίκευση και μεγάλη εμπειρία του ιατρού, δεδομένα που ισχύουν πλήρως στο Τμήμα Επεμβατικής Ακτινολογίας του Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης. 

    Παροχετεύσεις αποστηματικών συλλογών

    Η διαδερμική παροχέτευση συλλογών του οργανισμού, γίνεται με τη βοήθεια καθετήρων υπό ακτινολογική παρακολούθηση, συνήθως στον αξονικό τομογράφο, με μεγάλη ακρίβεια, ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά επιτυχίας και ελάχιστες επιπλοκές.

    Η νοσηλεία του ασθενούς έπειτα από διαδερμική παροχέτευση διαρκεί σε ορισμένες περιπτώσεις μία ημέρα ή ακόμα και λίγες ώρες και στην περίπτωση που δεν παρατηρηθεί κάποια επιπλοκή, ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του.

    Διενεργούνται παροχετεύσεις υγρών ή φλεγμονών όπως:

    • Αποστημάτων
    • Πλευριτικών υγρών
    • Σκληροθεραπεία υπεζωκότα
    • Ασκιτικού υγρού
    • Κύστεις νεφρών
    • Σκληροθεραπεία κύστεων νεφρών
    • Χολοκυστοστομία

    ΠΑΘΗΣΕΙΣ

    Αιμορραγία

    Μια σοβαρή αιμορραγία που απαιτεί αντιμετώπιση με την ελάχιστα επεμβατική θεραπεία του εμβολισμού μπορεί να έχει ως αιτία κάποιο τραύμα, διαταραχές πήξης του αίματος, επιμολύνσεις, ανατομικές ανωμαλίες ή όγκους.

    Ο εμβολισμός γίνεται με στόχο τη διακοπή της ροής του αίματος προς την πηγή της αιμορραγίας.

    Κατά τον εμβολισμό, ο Επεμβατικός Ακτινολόγος εισάγει συνήθως ένα σωλήνα με διάμετρο 2 - 3 χιλιοστά στη βουβωνική χώρα κι από εκεί τον καθοδηγεί μέχρι το αγγείο που αιμορραγεί. Εκεί τοποθετεί μικροσωματίδια ρητίνης, κόλλα ή μικρά μεταλλικά σπειράματα με στόχο την απόφραξη του αγγείου και τη διακοπή της αιμορραγίας.

    Η θεραπεία της αιμορραγίας είναι κρίσιμης σημασίας ειδικά σε περιπτώσεις μεγάλης απώλειας αίματος, η οποία εγκυμονεί τον κίνδυνο ο ασθενής να υποστεί απειλητικό για τη ζωή του σοκ.

    Αποφρακτική αρτηριοπάθεια κάτω άκρων

    Η δημιουργία αθηρωματικής πλάκας (χοληστερίνη + αντιδραστικά κύτταρα) στις αρτηρίες που μεταφέρουν αίμα στα κάτω άκρα μπορεί να δημιουργεί στενώσεις άλλοτε άλλου βαθμού & χρονιότητας. Το κάπνισμα, η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερχοληστερολαιμία και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας αποτελούν τους κύριους προδιαθεσικούς παράγοντες της νόσου.

    Ανάλογα με την έκταση, τη στένωση & τη χρονιότητα μπορεί να εμφανίζεται ως:

    • Οξεία ισχαιμία Η απόφραξη αναπτύσσεται απότομα χωρίς να έχει προετοιμαστεί το αρτηριακό δίκτυο με παρουσία παράπλευρων οδών. Αποτέλεσμα είναι ο αιφνίδιος πόνος, η γρήγορη απώλεια αίσθησης, κίνησης και εν τέλει η μη αναστρέψιμη βλάβη του σκέλους πέραν των 6 ωρών (ακρωτηριασμός).
    • Διαλείπουσα Χωλότητα Η απόφραξη αναπτύσσεται σταδιακά και το αρτηριακό δίκτυο έχει προετοιμαστεί με παρουσία παράπλευρων οδών. Εμφανίζεται με πόνο όταν αυξάνονται οι ανάγκες σε αίμα π.χ. βαδίζουμε και σταδιακά η απόσταση βάδισης μειώνεται αναγκάζοντας τον ασθενής να χωλαίνει (κουτσαίνει) διαλειπόντως (με διαλείμματα).     
    • Κρίσιμη ισχαιμία – Γάγγραινα Πρόκειται για παραμελημένες καταστάσεις σταδιακής ισχαιμίας σκέλους όπου το παράπλευρο δίκτυο δεν είναι αρκετό και το πόδι πονάει και στην ηρεμία (χωρίς να έχει αυξημένες ανάγκες σε αίμα). Χαρακτηριστικά οι ασθενείς κρεμούν το πόδι κάτω από το κρεβάτι για να κοιμηθούν ενώ τελικά εμφανίζονται πληγές και τροφικές αλλοιώσεις (Γάγγραινα) που μπορεί να καταλήξει και σε ακρωτηριασμό.

    Η θεραπεία της αποφασίζεται με βάση τα συμπτώματα που προκαλεί και όταν αυτή περιέχει παρέμβαση απαιτεί προεγχειρητική Αγγειογραφία για τον καθορισμό της στρατηγικής. Η παρέμβαση μπορεί να είναι ελάχιστα επεμβατική ενδαγγειακή με μπαλόνι ή/και stent (συχνά με δυνατότητα απελευθέρωσης φαρμάκου), κλασική χειρουργική (παράκαμψη / bypass, ενδαρτηρεκτομή / θρομβοεμβολεκτομή) ή συνδυασμός των παραπάνω στον ίδιο χρόνο.

    Εντερική Ισχαιμία

    Η αρτηριακή αιμάτωση του εντέρου είναι πλούσια με πολλαπλές αναστομώσεις που λειτουργούν σαν «δικλείδες ασφαλείας» ενεργοποιούμενες όταν αποτύχουν ή δεν επαρκούν τα κύρια δίκτυα παροχής αίματος.

    Η άνω μεσεντέριος αρτηρία και η κοιλιακή αρτηρία είναι οι δύο κύριοι κλάδοι που σηκώνουν το βάρος της αιμάτωσης του εντέρου.

    Όπως και στα κάτω άκρα όσο πιο αργή είναι η ανάπτυξη της στένωσης τόσο περισσότερο χρόνο έχουν τα παράπλευρα δίκτυα για να μπορέσουν να αναπληρώσουν το έλλειμμα.

    Στην Οξεία εντερική ισχαιμία, όπου η άνω μεσεντέριος αρτηρία αποφράσσεται απότομα εμφανίζεται έντονο κοιλιακό άλγος που αν δεν αντιμετωπιστεί εντός ωρών εξελίσσεται σε κατάσταση απειλητική για τη ζωή αφού αναπτύσσονται μη αναστρέψιμες βλάβες στο λεπτό έντερο.

    Στη Χρόνια εντερική ισχαιμία, οι στενώσεις και η μειωμένη αιματική παροχή αναπτύσσονται σταδιακά και ο ασθενής πονάει μετά το γεύμα όπου απαιτούνται μεγάλες ποσότητες αίματος στο έντερο για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της πέψης. Σε προχωρημένα στάδια ο ασθενής αναγκάζεται να προκαλέσει έμετο για να ανακουφιστεί ενώ αποφεύγει τα γεύματα χάνοντας συνεχώς σωματικό βάρος (λιπόσαρκος).

    Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η οξεία εντερική ισχαιμία απαιτεί επείγουσα χειρουργική επαναιμάτωση ενώ η χρόνια εντερική ισχαιμία είναι πιο πιθανό να μπορεί να αντιμετωπιστεί με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους (ενδαγγειακά με αγγειοπλαστική/Stenting).

    Ινομυώματα της μήτρας

    Τα ινομυώματα της μήτρας είναι οι πιο συχνοί γυναικολογικοί καλοήθεις όγκοι, που σε ορισμένες μελέτες αφορούν μέχρι και το 70-80% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας.

    Στην πλειοψηψία τους, τα ινομυώματα δεν προκαλούν συμπτώματα, και ανευρίσκονται τυχαία σε μία γυναικολογική εξέταση ρουτίνας.

    Ανάλογα με τη θέση τους στη μήτρα, διακρίνονται σε υποβλεννογόνια (σε άμεση γειτνίαση με το ενδομήτριο), ενδοτοιχωματικά (μέσα στα μυϊκά τοιχώματα της μήτρας) και υποορογόνια (κάτω από τον εξωτερικό χιτώνα της μήτρας).

    Όταν παρουσιάζουν συμπτώματα, αυτά συχνότερα είναι η ανώμαλη αιμορραγία της μήτρας, ιδιαίτερα με τη μορφή της μηνορραγίας (ροή μεγαλύτερης έντασης και διάρκειας στην περίοδο). Οι ανώμαλες αυτές αιμορραγίες, συχνά αποτελούν αίτιο σιδηροπενικής αναιμίας.

    Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο ή αίσθημα πίεσης στην περιοχή της πυέλου, δυσκοιλιότητα και συχνουρία.

    Η διάγνωση των ινομυωμάτων είναι εύκολη, από το ιστορικό, την αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση και το υπερηχογράφημα της πυέλου (διακοιλιακό ή διακολπικό).

    Η αντιμετώπισή τους καθορίζεται από τη θέση τους, από το αν προκαλούν συμπτώματα, το μέγεθός τους, την ηλικία της γυναίκας και από το αν έχει ολοκληρώσει την αναπαραγωγική της αποστολή ή όχι.

    Η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων μπορεί να είναι συντηρητική ή επεμβατική.

    Διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα έχουν προταθεί για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, μεταξύ των οποίων: αντισυλληπτικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, αγωνιστές GnRH, ενδομήτρια σπειράματα προγεστερόνης, ρυθμιστές προγεστερόνης, κ.λπ.

    Οι χειρουργικές επιλογές για την αντιμετώπιση των ινομυωμάτων εξαρτώνται από την ηλικία της γυναίκας, και από το αν επιθυμεί περαιτέρω γονιμότητα ή όχι.

    Σε νέες άτοκες γυναίκες, η επιλογή είναι η αφαίρεση του ινομυώματος (ινομυωματεκτομή ή εκπυρήνιση), που μπορεί να γίνει με ανοιχτό χειρουργείο (λαπαροτομία), με λαπαροσκόπηση, υστεροσκοπικά ή με διαδερμικό εμβολισμό από Επεμβατικό Ακτινολόγο.

    Σε γυναίκες που έχουν ολοκληρώσει την οικογένειά τους ή σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, προσφέρεται ως επιλογή η αφαίρεση της μήτρας (υστερεκτομία).

    Καρκίνος του ήπατος

    Ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος αποτελεί πιθανή εξέλιξη μίας χρόνιας ηπατοπάθειας με ή χωρίς κίρρωση.

    Η έγκαιρη διάγνωση καρκίνου του ήπατος αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για τη θεραπεία. Για το λόγο αυτό ο ηπατολόγος θα μας ζητήσει τακτική παρακολούθηση που δεν πρέπει να παραβλέπουμε.

    Στον τομέα της θεραπείας πρέπει να γνωρίζουμε ότι η έγκαιρη διάγνωση καρκίνου του ήπατος αποτελεί σημαντικό εργαλείο γιατί διευκολύνει τον ασθενή και το γιατρό στο να επιτύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

    Για να επιτευχθεί αυτό είναι πολύ σημαντικό όποιος έχει πρόβλημα με το συκώτι του να συμβουλεύεται έγκαιρα τον ηπατολόγο και να ακολουθεί τις οδηγίες του.

    Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται πολλές νέες μέθοδοι για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των παθήσεων του ήπατος.

    Ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος αντιμετωπίζεται σήμερα με αρκετές μεθόδους. Οι κυριότερες επεμβατικές μέθοδοι αντιμετώπισης καρκίνου ήπατος είναι η χειρουργική αφαίρεση του όγκου, και η νέκρωση με χημειοεμβολισμό ή ραδιοσυχνότητες.

    Υπάρχουν, επίσης, καινούρια φάρμακα με σημαντικά αποτελέσματα.

    Η σωστή διαχείριση ενός ασθενούς με καρκίνο του ήπατος προϋποθέτει τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων από συμβούλιο ιατρών που εκτός του ηπατολόγου και του χειρουργού ήπατος περιλαμβάνει ιατρό ογκολόγο και ακτινολόγο.

    Η γκάμα των ηπατικών νοσημάτων είναι μεγάλη όπως και το εύρος των θεραπευτικών παρεμβάσεων. Για το λόγο αυτό η σύγχρονη αντιμετώπιση ασθενών με ηπατικά νοσήματα απαιτεί την ύπαρξη μίας εξειδικευμένης και έμπειρης ομάδας ιατρών.

    Μεταστατική νόσος του ήπατος (Δευτεροπαθής καρκίνος)

    Το ήπαρ αποτελεί ιδιαίτερα συνηθισμένη περιοχή ανάπτυξης μεταστάσεων, κυρίως μέσω της αιματικής οδού, πολλών μορφών καρκίνων.

    Οι ηπατικές μεταστάσεις μπορεί να προέρχονται από καρκίνο του παχέος εντέρου, των πνευμόνων, των νεφρών, του μαστού, του παγκρέατος, του στομάχου, των ωοθηκών ή από μελανώματα, σαρκώματα, νευροενδοκρινείς όγκους, όγκους των μαλακών μορίων και άλλους.

    Η χειρουργική θεραπεία των μεταστάσεων στο ήπαρ δεν είναι πάντοτε δυνατή, ενώ η συστηματική χημειοθεραπεία τις περισσότερες φορές δεν έχει την αναμενόμενη ανταπόκριση.

    Σε πολλές από τις περιπτώσεις αυτές υπάρχει απόλυτη ιατρική ένδειξη για τη διενέργεια ενδαρτηριακού χημειοεμβολισμού, μίας σύγχρονης μεθόδου με ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα.

    Για την -παρηγορητικού τύπου- θεραπεία της νόσου χορηγούνται ενδαγγειακά χημειοθεραπευτικοί παράγοντες, που είναι πολύ καλά ανεκτοί από τους ασθενείς.

    Η νοσηλεία διαρκεί συνήθως μία ημέρα και την επομένη ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του.

    Το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το είδος, ο αριθμός και το μέγεθος των εστιών των όγκων, η εντόπισή του, η γενικότερη κατάσταση της υγείας του ασθενούς, η δυνατότητα επανάληψης του χημειοεμβολισμού και άλλες. 

    ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ

    Το Τμήμα Επεμβατικής Ακτινολογίας  πρωτοπορεί πανελλαδικά, σε νέες θεραπευτικές εφαρμογές.

    Στο Τμήμα Επεμβατικής Ακτινολογίας  του Ιατρικού Διαβαλκανικού, διασφαλίζονται πάντα οι ισχύοντες διεθνείς κανόνες ενδείξεων και αντενδείξεων και η αντιμετώπιση του ασθενούς γίνεται σε συνεργασία με τα αντίστοιχα Ογκολογικά Τμήματα (χημειο - ακτινο – χειρουργική) του Ογκολογικού Κέντρου.

    Η συνεργασία αυτή, εξασφαλίζει τη Multidisciplinary Medicine, δηλαδή την «Ιατρική Πολλαπλών Δυνατοτήτων» που αποτελεί το σύγχρονο διεθνή «οδηγό» καλής διαχείρισης ασθενών, με σημαντικά οφέλη στη θεραπεία τους και στόχο την ίαση.

    Το Τμήμα  διαθέτει την πιο ολοκληρωμένη υλικοτεχνική υποδομή και τη μεγαλύτερη εμπειρία στη θεραπεία καλοηθών και νεοπλασματικών παθήσεων.

    Οι Επεμβατικοί Ακτινολόγοι, με συνεχείς μετεκπαιδεύσεις και εξειδικεύσεις στο εξωτερικό, διαθέτουν τη μεγαλύτερη επιστημονική γνώση, εξαιρετικά μεγάλη εμπειρία και τη διεθνή αναγνώριση, για την καλή διαχείριση των περιστατικών τους και τα ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά παρενεργειών.

    Στο Τμήμα Επεμβατικής Ακτινολογίας  προσφέρουμε στους ογκολογικούς ασθενείς που δεν «απαντούν» στις κλασικές χημειοθεραπείες, επιμήκυνση του χρόνου ζωής και κυρίως καλή ποιότητα ζωής με στόχο την ίαση.

    ΙΑΤΡΟΙ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

    ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ ΔΑΝΑΗ
    Ακτινοδιαγνώστης, Διευθύντρια Ακτινοδιαγνωστικού Τμήματος, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης
    ΔΕΔΕΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
    Επεμβατικός Ακτινολόγος - Επεμβατικός Ογκολόγος Ήπατος, Νεφρών, Χοληφόρων, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

    ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ