Επιστημονικός Διευθυντής, Διευθυντής Τμήματος Γενικής, Λαπαροσκοπικής, Ογκολογικής και Ρομποτικής Χειρουργικής, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών

Κήλη Αθλητών: Αντιμετώπιση

Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, MD, PhD, FACS, Adjunct Professor of Surgery, Ohio State University, USA, Επίτιμος Πρόεδρος Ελληνικού Τμήματος Αμερικανικού Κολλεγίου Χειρουργών, Επιστημονικός Διευθυντής, Διευθυντής Γενικής, Βαριατρικής, Λαπαροσκοπικής και Ρομποτικής Χειρουργικής Κλινικής, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών.

Τι εννοούµε µε τον όρο «κήλη των αθλητών»;

Η κήλη των αθλητών ή αλλιώς σύνδροµο κοιλιακών προσαγωγών (sportsman’s hernia) είναι µία πολύ γνωστή πάθηση που αντιµετωπίζουν αρκετοί αθλητές, που προκαλεί πόνους στη βουβωνική χώρα και, ως εκ τούτου, δεν τους επιτρέπει να αγωνίζονται κανονικά, ενώ συχνά εγκαταλείπουν ακόµα και την καριέρα τους.

Πώς προκαλείται;

Η πάθηση αυτή προκαλείται από σταδιακή αποδυνάµωση του οπισθίου τοιχώµατος του βουβωνικού σωλήνα, προκαλώντας µία κρυφή ευθεία ή λοξή βουβωνοκήλη. Πολλοί αθλητές εστιάζουν την προπόνηση χαµηλά στο σώµα τους, δηλαδή στα πόδια και λιγότερο στον κορµό. Αυτή η διαταραχή της ισορροπίας προκαλεί καταπόνηση του πυελικού εδάφους. Συχνά όµως, η κήλη είναι αποτέλεσµα τραυµατισµού της βουβωνικής χώρας, είδος που  αποτελεί το 2-5% όλων των αθλητικών τραυµατισµών και αφορά κυρίως αθλητές που συµµετέχουν σε αγώνες hockey, ξιφασκίας, handball, σκι, αγώνες µετ' εµποδίων και άλµα εις ύψος, καθώς και σε ποδοσφαιριστές και καλαθοσφαιριστές. Τέλος, ασκήσεις στις οποίες αυξάνεται πολύ η ενδοκοιλιακή πίεση, όπως στις άρσεις βαρών, µπορεί επίσης να προκαλέσουν κήλη. 

Συµπτώµατα

Η κήλη των αθλητών χαρακτηρίζεται από ξαφνική έναρξη πόνου, βαθιά στη βουβωνική χώρα, που σταδιακά επιδεινώνεται και µπορεί να επεκτείνεται στο περίνεο και τους γλουτιαίους µυς. Καταστάσεις που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση, π.χ. o βήχας,  µπορεί να αυξάνουν τον πόνο ενώ η επέκταση του άλγους στους όρχεις παρατηρείται σε 30% των ασθενών. Κινήσεις ποδοσφαιριστών, όπως απότοµες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις, απότοµες αλλαγές κατεύθυνσης και  στροφές του κορµού και οι εκτελέσεις σουτ, µπορεί να προκαλούν έντονο πόνο. Ορισµένοι ερευνητές πιστεύουν ότι η κήλη των αθλητών είναι ο πιο συχνός λόγος χρόνιου άλγους στους αθλητές.

∆ιάγνωση

Κλινικά, είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την κήλη των αθλητών από τα άλλα αίτια βουβωνικού άλγους. Η κήλη των αθλητών δεν είναι «αληθής» κήλη δηλαδή δεν προβάλει από το κοιλιακό τοίχωµα. Οι ακτινογραφίες, το υπερηχογράφηµα και η µαγνητική τοµογραφία µπορεί να βοηθήσουν στον αποκλεισµό άλλων παθήσεων που προκαλούν βουβωνικό άλγος, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιµες για τη διάγνωση της κήλης των αθλητών. Οι µη εγχειρητικές θεραπείες (π.χ. µη στεροειδή, αντιφλεγµονώδη) συνήθως αποτυγχάνουν, αλλά µπορούν να δοκιµαστούν σε περιπτώσεις αβέβαιης διάγνωσης. Εάν τα συµπτώµατα επιµείνουν, ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε εγχειρητική διερεύνηση και, αποκατάσταση. Υπάρχουν αναφορές για επιτυχή χειρουργική αντιµετώπιση της τάξεως του 90%.

Χειρουργική αντιµετώπιση

Οι χειρουργικές µέθοδοι που εφαρµόζονται είναι δύο. Η κλασσική «ανοικτή» τεχνική, όπου πραγµατοποιείται στην κοιλιά τοµή 6-10 εκατοστών και αφού ανευρεθεί η κήλη, τοποθετούνται ράµµατα ή πλέγµα για  την ενίσχυση του τοιχώµατος.

Η δεύτερη είναι η λαπαροσκοπική, που είναι πιο σύγχρονη και πραγµατοποιείται µέσα από 3 τοµές των 5 χιλιοστών στο δέρµα, χωρίς να κόβονται οι µύες. Ο χειρουργός εργάζεται µε ειδική κάµερα και µε µεγέθυνση 10 φορές και η επέµβαση ολοκληρώνεται γρήγορα, αναίµακτα και µε µεγάλη ακρίβεια.

Πλεονεκτήµατα της λαπαροσκοπικής µεθόδου

Η λαπαροσκοπική τεχνική απαιτεί µικρότερες τοµές και δεν προκαλεί κάκωση στους µύες. Αυτό οδηγεί σε λιγότερο µετεγχειρητικό πόνο και ταχύτερη ανάρρωση. Λόγω της µεγάλης µεγέθυνσης αναγνωρίζονται τα νεύρα και τα αγγεία του όρχεως στον άνδρα και αποφεύγονται οι κακώσεις.

Η λαπαροσκοπική τεχνική είναι ιδανική για την αντιµετώπιση, µεταξύ άλλων, και της αµφοτερόπλευρης βουβωνοκήλης, αφού και οι δύο πλευρές προσεγγίζονται χρησιµοποιώντας τις ίδιες τρεις µικρές τοµές και το αισθητικό αποτέλεσµα είναι άριστο.

Επιπρόσθετα, η λαπαροσκοπική είναι η µέθοδος επιλογής σε όλες τις περιπτώσεις υποτροπής κήλης από προηγούµενες ανοικτές επεµβάσεις.

Η οµάδα µας εφαρµόζει, από το 1991, την εξωπεριτοναϊκή λαπαροσκοπική τεχνική (TEP - Totally Extraperitoneal Repair), η οποία θεωρείται η πλέον ασφαλής και µε τις λιγότερες, πιθανές επιπλοκές, µε ποσοστό υποτροπής µικρότερο του 0.5%. Η εµπειρία µας θεωρείται από τις µεγαλύτερες διεθνώς, µε πάνω από 4.000 επεµβάσεις αυτού του είδους.

Χρόνος ανάρρωσης

Εάν επιλεγεί η λαπαροσκοπική µέθοδος, ο ασθενής αισθάνεται ελάχιστο έως καθόλου πόνο µετεγχειρητικά και δύναται να επιστρέψει στις αθλητικές του δραστηριότητες µέσα σε 4-6 εβδοµάδες. Αντίθετα, στις επεµβάσεις ανοιχτής χειρουργικής, οι ασθενείς χρειάζονται 3-4 µήνες αποφυγής της καταπόνησης.

Ροµποτική αποκατάσταση βουβωνοκήλης

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει µεγάλο κλινικό ενδιαφέρον για τη ροµποτική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης, η οποία αποτελεί εξέλιξη της λαπαροσκόπησης. Η τεχνική είναι ασφαλής, αναίµακτη και χρησιµοποιεί την πιο σύγχρονη τεχνολογία µε ελάχιστη παρέµβαση στο σώµα. Επιτρέπει τη βέλτιστη τοποθέτηση του πλέγµατος υπό στερεοσκοπική, τρισδιάστατη όραση και τη στερέωσή του µε ραφές. Οι µετεγχειρητικές επιπλοκές είναι µηδαµινές και η ανάρρωση είναι άµεση.

Η λαπαροσκοπική τεχνική απαιτεί µικρότερες τοµές και δεν προκαλεί κάκωση στους µύες. Αυτό οδηγεί σε λιγότερο µετεγχειρητικό πόνο και ταχύτερη ανάρρωση.

Πιστός στη δέσμευσή του να οδηγεί τις ιατρικές εξελίξεις προσφέροντας υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου, ο Όμιλος Ιατρικού Αθηνών πρωτοπόρος εδώ και 13 χρόνια στη Ρομποτική χειρουργική, προχώρησε στην προμήθεια του πιο σύγχρονου συστήματος Ρομποτικής χειρουργικής, da Vinci Xi HD, έκδοση 2019.

Το νέο ρομποτικό σύστημα που εγκαταστάθηκε και λειτουργεί πλήρως εδώ και λίγες εβδομάδες, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών διατηρεί και βελτιώνει σημαντικά τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων συστημάτων da Vinci Xi, που αφορούν στην άριστη τρισδιάστατη όραση και στην ευελιξία των χειρουργικών εργαλείων, προσφέροντας, παράλληλα, και νέα σημαντικά χαρακτηριστικά στον τομέα της εργονομίας και της απεικόνισης.

Η ενσωμάτωση της τεχνολογίας της «πυγολαμπίδας» (ICG) είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον έλεγχο της καλής αιμάτωσης των οργάνων, της πολύπλοκης ανατομίας των χοληφόρων αγγείων του ήπατος, τον εντοπισμό των λεμφαδένων αλλά και για την αποφυγή απώλειας αίματος και διεγχειρητικών επιπλοκών. Επίσης, το συγκεκριμένο σύστημα, ειδική παραγγελία για το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών έχει, επιπλέον, δικά του συρραπτικά εργαλεία που διευκολύνουν στις συνθέτες επεμβάσεις εντέρου για αναστομώσεις προς αποφυγή κολοστομίας, τις μεγάλες και δύσκολες διαφραγματοκήλες και όλες τις ογκολογικές επεμβάσεις. Με αυτόν τον τρόπο, σχεδόν, καταργείται η ανάγκη για ανοιχτές επεμβάσεις, παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις.

Επιπρόσθετα, παρέχει διεγχειρητική πλοήγηση, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού με την επιπροβολή απεικονιστικών εξετάσεων, όπως η αξονική τομογραφία, μέσα στο χειρουργικό πεδίο (tile pro) γνωρίζουμε, σε πραγματικό χρόνο, την ακριβή τοποθεσία της βλάβης προσδιορίζοντας καλύτερα την ανατομία. Η ευελιξία των βραχιόνων του και η δυνατότητα να γίνονται χειρισμοί σε πολύ στενούς χώρους διευκολύνει τους χειρουργούς σε συνθέτες ογκολογικά επεμβάσεις.

Διεπιστημονική Ομάδα Υψηλών Απαιτήσεων

Η ομάδα ρομποτικής χειρουργικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών έχει πραγματοποιήσει  μέχρι σήμερα περισσότερες από 8.000 επεμβάσεις κάθε είδους. Έχει, δε, περισσότερες από 40 παγκόσμιες & πανευρωπαϊκές πρωτιές στο ενεργητικό της και τη μεγαλύτερη εξειδίκευση παγκοσμίως στη χειρουργική μίας τομής (Single Site). Τα μέλη της είναι  επίσημοι εκπαιδευτές ρομποτικής σε Ελλάδα, Κύπρο, Ρουμανία, Σερβία, Γαλλία, Λετονία, Ταϊλάνδη και Ηνωμένο Βασίλειο, σε συνεργασία με IFSO, IRCAD, ORSI, EAU.

Ιατρός

Επιστημονικός Διευθυντής, Διευθυντής Τμήματος Γενικής, Λαπαροσκοπικής, Ογκολογικής και Ρομποτικής Χειρουργικής, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών