Η υπερβολική τριχοφυΐα μπορεί να είναι εντοπισμένη ή διάχυτη, συγγενής ή επίκτητη, και φυσιολογική ή παθολογική. Οι τρίχες στην ηβική περιοχή των βρεφών μπορεί να είναι καλοήθεις και συνήθως υποχωρούν αυτόματα κατά το 1ο έτος της ηλικίας τους, ειδικά εάν βρίσκονται στο όσχεο στα αγόρια και στα μεγάλα χείλη του αιδοίου ή το εφήβαιο στα κορίτσια χωρίς άλλα στοιχεία αρρενοποίησης ή σεξουαλικής ανάπτυξης.
Συχνά οι όροι υπερτρίχωση και δασυτριχισμός χρησιμοποιούνται, λανθασμένα, ως συνώνυμα για την περιγραφή της υπερβολικής τριχοφυΐας στο σώμα.
Ο δασυτριχισμός υποδηλώνει την υπερβολική ανάπτυξη τριχών στο σώμα σε γυναίκες ή παιδιά (κυρίως κορίτσια) ακολουθώντας την ανδρογεννητικού τύπου ανάπτυξη των τριχών (άνω χείλος, φαβορίτες, λαιμός, στήθος, μαστοί, λευκή γραμμή, κοιλιακή χώρα, ανώτερο εσωτερικό τμήμα μηρών και πόδια).
Συνηθέστερα ο δασυτριχισμός αντιπροσωπεύει μία φυσιολογική παραλλαγή ανάπτυξης των τριχών, συχνά παρουσιάζεται σε πολλά μέλη μίας οικογένειας, ενώ ο μόνος λόγος που ο δασυτριχισμός οδηγεί σε αναζήτηση ιατρικής φροντίδας είναι οι κοινωνικές πιέσεις για αφαίρεση της υπερβολικής τριχοφυΐας.
Αντιθέτως, η υπερτρίχωση αναφέρεται σε μία γενικευμένη ή εντοπισμένη, μη ανδρογεννητικού τύπου υπερβολική ανάπτυξη των τριχών σε έναν άνδρα ή μία γυναίκα, χωρίς στοιχεία ανδρισμού ή διαταραχών του εμμηνορροϊκού κύκλου.
Επίκτητη γενικευμένη υπερτρίχωση
Η γενικευμένη υπερτρίχωση μπορεί να συσχετίζεται με νευρολογικές διαταραχές (υπερτρίχωση λόγω εγκεφαλικών μεταβολών, σκλήρυνση κατά πλάκας), νευρική ανορεξία, ακροδυνία, υποθυρεοειδισμό, πορφυρία, δερματομυοσίτιδα, υποσιτισμό, καθώς και διάφορες μορφές προκαλούμενης από τα φάρμακα υπερτρίχωσης.
Η προκαλούμενη από τα φάρμακα γενικευμένη υπερτρίχωση παρατηρείται συχνότερα σε παιδιά που λαμβάνουν φαινυντοΐνη ή κυκλοσπορίνη, συνήθως 2 ή 3 μήνες μετά τη λήψη της αγωγής, αλλά έχουν ενοχοποιηθεί και άλλα φάρμακα.
Στους ενήλικες, αλλά όχι στα παιδιά, υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των επίκτητων μορφών χνοώδους υπερτρίχωσης και εσωτερικών κακοηθειών, ιδιαίτερα με το αδενοκαρκίνωμα.
Συγγενής υπερτρίχωση
Οι αρχικές λεπτές, μαλακές, αμύελες και συνήθως χωρίς χρωστικές τρίχες ή χνούδι, πέφτουν στην ενδομήτρια φάση, κατά τον 7ο ή τον 8ο μήνα της κύησης. Ωστόσο, τα πρόωρα βρέφη εμφανίζουν συχνά ένα όμορφο «παλτό» από χνούδι, ιδιαίτερα στις περιοχές του προσώπου, των άκρων και του κορμού.
Σε αυτά τα βρέφη, το χνούδι πέφτει κατά τους πρώτους μήνες της ζωής και αντικαθίσταται από τη φυσιολογική ανάπτυξη των τριχών, πριν από τους πρώτους 6 μήνες, συνήθως.
Η χνοώδης υπερτρίχωση είναι μία σπάνια κληρονομική νόσος, στην οποία το χνούδι παραμένει ή υπάρχει υπερβολική παραγωγή σε όλη τη διάρκεια της ζωής.
Τα προσβεβλημένα νήπια από χνοώδη υπερτρίχωση ενδέχεται να είναι ασυνήθιστα τριχωτά κατά τη γέννηση ή να αναπτύξουν υπερτρίχωση κατά την πρώιμη παιδική ηλικία.
Σε μερικά παιδιά οι τρίχες θα πέσουν αυτόματα κατά την παιδική ηλικία, ενώ σε άλλα θα παραμείνουν στην ενήλικη ζωή.
Ιδιοπαθής δασυτριχισμός
Ο ιδιοπαθής δασυτριχισμός είναι μία κατάσταση που εμφανίζεται στα κορίτσια και σχετίζεται με παρουσία υπερβολικών τριχών στο σώμα κατά το ανδρικό πρότυπο ανάπτυξης των τριχών (στο πρόσωπο, κυρίως στο άνω χείλος, το στήθος, την κοιλιακή χώρα, τα χέρια και τα πόδια) απουσία κλινικών ενδείξεων διαταραγμένης ενδοκρινικής ή μεταβολικής λειτουργίας.
Ο ιδιοπαθής δασυτριχισμός θεωρείται ότι συσχετίζεται με αυξημένη διέγερση των τριχοθυλακίων σε κορίτσια με γενετική προδιάθεση από τα κανονικά επίπεδα των ανδρογόνων ορμονών.
Άλλα σημεία του υπερανδρογονισμού είναι η ακμή, η ολιγομηνόρροια ή αμηνόρροια και η ανδρογενής αλωπεκία.
Θεραπεία υπερβολικής τριχοφυΐας
Η υπερβολική τριχοφυΐα μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους. Οι πιο απλές μέθοδοι για την αφαίρεση των τριχών είναι το κόψιμο τους με ψαλίδι ή το ξύρισμα των τριχών και, παρόλο που κάποιες φορές δε γίνονται αποδεκτές από τους ασθενείς σε ψυχολογικό επίπεδο, αποτελούν τις μεθόδους με τις λιγότερες πιθανότητες δημιουργίας ερεθισμού στο δέρμα.
Αυτές οι τεχνικές αντιμετώπισης της υπερβολικής τριχοφυΐας δε διεγείρουν τη γρηγορότερη ανάπτυξη πιο ανθεκτικών τριχών.
Η λεύκανση με υπεροξείδιο του υδρογόνου μπορεί επίσης να κάνει λιγότερο εμφανή την ανεπιθύμητη τριχοφυΐα για έως και 4 εβδομάδες και λειτουργεί καλύτερα σε παιδιά με ανοιχτόχρωμο δέρμα, καθώς οι πιο ξανθές τρίχες μπορεί να είναι περισσότερο εμφανείς σε σκουρόχρωμο δέρμα.
Η αποπτέρωση ή αποτρίχωση με κερί (ουσιαστικά μία πιο ευρεία μορφή αποπτέρωσης) με τη χρήση μίγματος ζεστού κεριού στις περιοχές με τριχοφυΐα είναι πολύ επώδυνες για τα παιδιά, αλλά μπορεί να είναι μία επιλογή για τους εφήβους.
Οι αποτριχωτικές χημικές ουσίες που περιέχουν θείο ή θειογλυκολικά, καθώς και οι ενζυματικοί αποτριχωτικοί παράγοντες καταστρέφουν τα προεξέχοντα στελέχη των τριχών, προκαλώντας ελάχιστες ζημιές στο υποκείμενο δέρμα.
Τα παιδιά με εκτεταμένη υπερτρίχωση θα πρέπει να περιορίσουν τη χρήση χημικών αποτριχωτικών σκευασμάτων σε συγκεκριμένα σημεία λόγω του κινδύνου συστηματικής απορρόφησης και τοξικών αντιδράσεων.
Στην ηλεκτρόλυση, χορηγείται ηλεκτρικό φορτίο στον θύλακα της τρίχας, καταστρέφοντάς τον.
Τα laser αποτελούν τεχνικές με πιο μόνιμο αποτέλεσμα, οι οποίες είναι κατάλληλες για τα παιδιά πριν την εφηβεία. Τα εξελιγμένα Δερματολογικά Laser αποτρίχωσης 4ης γενιάς είναι πλέον σε θέση να προσφέρουν την καλύτερη και αποτελεσματικότερη λύση στο πρόβλημα της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας με τρόπο γρήγορο, ανώδυνο και ασφαλή.
