Η Ορθοπεδική εξέταση στο νεογέννητο

Γράφει η Αρετή Χουντή, Ορθοπεδικός Παίδων, Επιμελήτρια Παιδο-ορθοπεδικής Κλινικής​ του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών

Ο ερχομός του μωρού στο κόσμο, το κορυφαίο γεγονός χαράς και ελπίδας για κάθε γονέα σηματοδοτεί και την άμεση έναρξη προσαρμογής του νεογέννητου στο νέο περιβάλλον.

Είναι λοιπόν απαραίτητο να εξασφαλίσουμε ότι η είσοδος του παιδιού στον κόσμο μας γίνεται με τον καλύτερο τρόπο.

Ο έλεγχος της καλής υγείας του νεογέννητου όσον αφορά το μυοσκελετικό του σύστημα αρχίζει σχεδόν αμέσως μετά τη γέννηση.

Η επισκόπηση του σώματος δίνει πολύτιμα στοιχεία. Τα άκρα πρέπει να είναι συμμετρικά σε μέγεθος με παρόντα όλα τα μέλη. Όσο προφανές και να ακούγεται ελέγχουμε την παρουσία των δακτύλων, των ονύχων, του φυσιολογικού διαχωρισμού τους και του κανονικού μεγέθους.

Το δέρμα ελέγχεται για τυχόν παρουσία αιματώματος ή οιδήματος που μπορεί να υποκρύπτει τραυματισμό ή άλλου είδους αλλοίωση. Εάν φαίνεται ότι το παιδί πονάει και κλαίει κατά την εξέταση χρειάζεται  ακόμα και ακτινολογικό έλεγχο. Κάποιες σοβαρές παθήσεις εμφανίζονται ακόμα και από τη γέννηση με κατάγματα ή φλεγμονές.

Η κινητικότητα των άκρων ελέγχεται με συγκεκριμένες κινήσεις που εκλύουν τα λεγόμενα νεογνικά αντανακλαστικά με τα οποία είναι προικισμένο ένα φυσιολογικό μωρό και η απουσία τους πρέπει να ληφθεί υπόψιν και να διερευνηθεί περαιτέρω.

Ο κλινικός έλεγχος των ισχίων είναι ίσως το σημαντικότερο κομμάτι του ορθοπαιδικού ελέγχου.

Τα ισχία ελέγχονται για τη συμμετρία της απαγωγής τους, τη σταθερότητα των αρθρώσεων των μηριαίων και την ύπαρξη ή όχι των σημείων Ortolani και Barlow που δηλώνουν αστάθεια και υποψιάζουν για αναπτυξιακή δυσπλασία. Η πάθηση αυτή είναι πολύ σοβαρή και στην εποχή μας με τα όπλα του κλινικού ελέγχου αλλά και του προληπτικού υπερηχογραφήματος ισχίων δεν επιτρέπεται να διαλάθει.

Ένας ιδιαίτερος τραυματισμός, συχνός στα νεογέννητα που γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό είναι το κάταγμα της κλείδας. Η πίεση των ώμων κατά την έξοδο πολλές φορές το προκαλεί. Δεν αποτελεί ιατρικό σφάλμα. Αίσθημα δυσφορίας όταν αγγίζουμε τον ώμο του μωρού και δυσκολία στην κίνηση του άκρου μας προβληματίζει. Συχνά υπάρχει μικρό οίδημα. Η ακτινογραφία θα επιβεβαιώσει το κάταγμα και η θεραπεία είναι μια μικρή ακινησία για 2 εβδομάδες.

Έχοντας ως αρχή να γίνεται πάντα αυτή η ενδελεχής εξέταση σε κάθε μωρό, ο ιατρός είναι βέβαιος για τη γενικότερη μυοσκελετική υγεία του παιδιού και μπορεί να κατευθύνει και τους γονείς σε παραπάνω διερεύνηση, εάν χρειάζεται.