Η ακράτεια ούρων αποτελεί πρόβλημα του οποίου η συχνότητα αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας και επηρεάζει περίπου το 50-84% των ηλικιωμένων ανθρώπων. Η ακράτεια ούρων έχει διπλάσια συχνότητα στις γυναίκες απ' ότι στους άνδρες.

Η ακράτεια ούρων έχει 4 τύπους:

• Ακράτεια από προσπάθεια (στρες): Εδώ η ακούσια διαρροή των ούρων σχετίζεται με την προσπάθεια, όπως κατά τη διάρκεια βήχα, φτερνίσματος, γέλιου, ανεβάσματος σκαλιών, ή σε κάθε άλλη σωματική δραστηριότητα που προκαλεί αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης και κατά συνέπεια της πίεσης στην ουροδόχο κύστη.
• Επιτακτική ακράτεια (ακράτεια από έπειξη): Ακούσια διαρροή που συνοδεύεται από ή αμέσως μετά την αίσθηση της επείγουσας ούρησης (η ασθενής παραπονείται ότι δεν προλαβαίνει να φτάσει στην τουαλέτα).
• Μικτού τύπου ακράτεια: αποτελεί τον συνδυασμό ακράτειας επιτακτικού τύπου και ακράτειας από προσπάθεια.
• Λειτουργική ακράτεια: η ακράτεια από αίτια που δεν έχουν σχέση με νευρο-ουρολογική βλάβη ή δυσλειτουργία του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος (π.χ. ντελίριο, ψυχιατρικές παθήσεις, ουρολοιμώξεις, διαταραχή της κινητικότητας).

Διάγνωση ακράτειας ούρων

Οι ασθενείς με ακράτεια ούρων θα πρέπει να υποβληθούν στην βασική εκτίμηση που περιλαμβάνει τη λήψη ιστορικού, την κλινική εξέταση και την ανάλυση ούρων.

Σε επιλεγμένες ασθενείς ενδέχεται να χρειαστούν επίσης:

• Καταγραφή ημερολογίου εκκενώσεων της κύστης
• Δοκιμασία με μπατονέτα
• Δοκιμασία του βήχα
• Προσδιορισμός υπολειπόμενου μετά την ούρηση όγκου των ούρων
• Κυστεοσκόπηση
• Ουροδυναμικός έλεγχος

Ο ουροδυναμικός έλεγχος είναι μια αναίμακτη, ανώδυνη δοκιμασία για την αξιολόγηση της σχέσης πίεσης-ροής μεταξύ της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας για τον καθορισμό της λειτουργικής κατάστασης του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.

Ο απώτερος στόχος της ουροδυναμικής είναι να βοηθήσει στη σωστή διάγνωση βασιζόμενη στην παθοφυσιολογία του ουροποιητικού συστήματος.

Αντιμετώπιση ακράτειας ούρων

Η επιτυχής θεραπεία της ακράτειας των ούρων βασίζεται στην εξατομίκευση. Πρέπει να είναι σχεδιασμένη για την κάθε ασθενή και ανάλογη με τον τύπο της ακράτειας και τα αίτιά της:

• Ακράτεια από προσπάθεια: Ασκήσεις φυσιοθεραπείας των μυών του πυελικού εδάφους, συσκευές κατά της ακράτειας, χειρουργική επέμβαση.
• Επιτακτική ακράτεια: Αλλαγές των διατροφικών συνηθειών, ασκήσεις του πυελικού εδάφους, και/ή φαρμακευτική αγωγή.
• Μικτή ακράτεια: Ασκήσεις φυσιοθεραπείας των μυών του πυελικού εδάφους, αντιχολινεργικά φάρμακα, χειρουργική επέμβαση.
• Λειτουργική ακράτεια: Αντιμετώπιση της αιτίας.

Η χειρουργική θεραπεία της ακράτειας των ούρων περιλαμβάνει επεμβάσεις που αυξάνουν την αντίσταση του σφιγκτήρα της ουρήθρας, όπως είναι:

Η ανάρτηση του αυχένα της ουροδόχου κύστης

• Παραουρηθρική τοποθέτηση διογκωτικών παραγόντων (πχ κολλαγόνο)
• Τοποθέτηση ταινιών ελεύθερης τάσης
• Τοποθέτηση τεχνητού σφιγκτήρα