Ο ραδιοεμβολισμός, είναι μια ενδαρτηριακή, τοπικά κατευθυνόμενη θεραπευτική μέθοδος για την αντιμετώπιση των ανεγχείρητων πρωτοπαθών ή μεταστατικών όγκων του ήπατος.

Αρχικά, πραγματοποιείται διαδικασία προετοιμασίας του ασθενούς προκειμένου να ελεγχθεί η προσβασιμότητα στον όγκο δοκιμαστικά, χωρίς τη χρήση ραδιενεργού υλικού.

Ο ασθενής  υποβάλλεται σε τοπική αναισθησία και  υπό συνεχή ακτινοσκοπική καθοδήγηση, ο ιατρός εισάγει από τη μηριαία αρτηρία ένα μικροκαθετήρα (λεπτό σωλήνα) τον οποίο προωθεί μέχρι να φτάσει στα τροφοφόρα αγγεία του όγκου. Στη συνέχεια, δια μέσου του μικροκαθετήρα,   εγχύονται εκατομμύρια ραδιενεργά μικροσφαιρίδια του ισοτόπου Υ- 90 εντός της ηπατικής αρτηρίας, δια μέσου της οποίας αλλά και των κλάδων της  κατευθύνονται και επικάθονται στην τοπική μικροαγγείωση των όγκων. Οι όγκοι  ακτινοβολούνται τοπικά με υψηλότερες δόσεις από τις συμβατικές θεραπείες, ενώ  ελαχιστοποιείται η  ακτινική επιβάρυνση των γειτονικών υγιών ιστών.

Οι επιπλοκές του ραδιοεμβολισμού είναι, συνήθως, ήπιες (κόπωση, ναυτία, έμετος, κοιλιακό άλγος) και αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά, ενώ σπανιότερες είναι οι  λοιμώξεις, το έλκος και οι αλλεργικές αντιδράσεις.

Στόχοι της μεθόδου είναι η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης καθώς με τη συρρίκνωση του μεγέθους του όγκου ή/και την αλλαγή της σταδιοποίησης του, ο ασθενής πιθανώς να μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργική εκτομή ή και σε μεταμόσχευση.  Τέλος, προσφέρει σημαντική ανακούφιση στον ασθενή από τα συμπτώματα.