Το γλαύκωμα είναι μία οπτική νευροπάθεια η οποία οδηγεί σε χαρακτηριστικές βλάβες του οπτικού νεύρου, και απώλεια οπτικού πεδίου. Συνήθως δε δίνει συμπτώματα, και γι' αυτό τον λόγο είναι πολύ ύπουλο.
Αίτια Γλαυκώματος
Για χρόνια υπήρχε η πεποίθηση ότι ο κύριος παράγων κινδύνου για γλαύκωμα ήταν η αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.
Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει καταργηθεί, καθώς έχουμε παρατηρήσει ότι υπάρχουν ασθενείς με χαμηλές πιέσεις οι οποίοι αναπτύσσουν γλαυκωματικές βλάβες, πάσχοντας από αυτό που λέγεται γλαύκωμα χαμηλής πιέσεως.
Αντιθέτως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν αναπτύσσουν γλαυκωματικές βλάβες, παρά το γεγονός ότι έχουν πιέσεις πάνω από 20mmHg, πάσχοντας από τη λεγόμενη οφθαλμική υπερτονία.
Άλλοι παράγοντες οι οποίοι υπεισέρχονται στο να δημιουργηθεί μία βλάβη γλαυκωματικού τύπου στο οπτικό νεύρο, είναι η αιματική ροή του κόγχου, οι αγγειακές παθήσεις κ.α.
Η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης οφείλεται στη δυσκολία αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού. Το υδατοειδές υγρό παράγεται από το ακτινωτό σώμα, κυκλοφορεί ανάμεσα στο φακό και την ίριδα, περνάει μέσα από την κόρη του ματιού και αποχετεύεται από τη γωνία που δημιουργεί ο σκληρός χιτώνας με την ίριδα.
Αυτή η γωνία μπορεί να είναι ανοικτή ή κλειστή, και έτσι τα γλαυκώματα χωρίζονται σε γλαυκώματα ανοικτής γωνίας ή κλειστής γωνίας. Η κλινική τους συμπεριφορά αλλά και η διαχείρισή τους είναι διαφορετικές ανάλογα με τον τύπο τους. Όλα όμως οδηγούν σε μία μη αναστρέψιμη απώλεια οράσεως και οπτικού πεδίου.
Πρόληψη Γλαυκώματος
Είναι πολύ σημαντικό να εξετάζουμε τα μάτια μας σε τακτά χρονικά διαστήματα από τον οφθαλμίατρό μας. Ιδιαίτερα τα γλαυκώματα ανοικτής γωνίας τα οποία είναι σε μεγάλο βαθμό κληρονομικά θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά.
Όποιος έχει εξ' αίματος συγγενή που πάσχει από γλαύκωμα ανοικτής γωνίας θα πρέπει να ελέγχεται μία φορά κάθε δύο χρόνια πριν την ηλικία των σαράντα, και μία φορά το χρόνο μετά την ηλικία των σαράντα, προκειμένου να διαπιστωθεί το οποιοδήποτε πρώιμο στοιχείο του γλαυκώματος.
Διάγνωση Γλαυκώματος
Η αξιολόγηση του γλαυκωματικού ασθενούς γίνεται με πλήρη οφθαλμολογική εξέταση, γωνιοσκοπία, παχυμετρία κερατοειδούς και απεικονιστικές μελέτες του οπτικού νεύρου ( οπτικά πεδία ή και οπτική τομογραφία - OCT ).
Θεραπεία Γλαυκώματος
Η θεραπεία του γλαυκώματος έχει ως σκοπό την επιβράδυνση της απώλειας της οράσεως. Προς το παρόν η επιστήμη δεν έχει επιτύχει να ανατάξει γλαυκωματικές βλάβες.
Η θεραπεία αυτή του γλαυκώματος συνίσταται:
Σε φαρμακευτική με κολλύρια. Αυτά πρέπει να χορηγούνται με αυστηρότητα στα ωράριά τους. Η κακή συμμόρφωση στη θεραπεία οδηγεί πολύ συχνά σε τύφλωση.
Σε χειρουργική με laser. Αυτή αφορά τα πρώιμα γλαυκώματα ή τις οφθαλμικές υπερτονίες, και είναι η SLT ή η MDLT.
Σε χειρουργικές επεμβάσεις στον οφθαλμό με νυστέρι. Υπάρχει πληθώρα επεμβάσεων του γλαυκώματος, με διάφορα ποσοστά επιτυχίας. Η επιλογή τους εξαρτάται κατά περίπτωση από το ύψος της ενδοφθάλμιας πίεσης, τον τύπο και το στάδιο του γλαυκώματος, το οφθαλμολογικό και ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και τη συνύπαρξη καταρράκτη.
Η έγκαιρη αντιμετώπιση του γλαυκώματος είναι αυτή που μας εξασφαλίζει καλύτερη ποιότητα οράσεως και επομένως καλύτερη ποιότητα ζωής.
