1. Τμήματα
  2. Οφθαλμολογικό

Οφθαλμολογικό

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το Οφθαλμολογικό Τμήμα διαθέτει ένα ευρύ και υπερσύγχρονο οπλοστάσιο τεχνολογικού εξοπλισμού για την αντιμετώπιση κάθε είδους οφθαλμολογικής πάθησης.

Το Οφθαλμολογικό Τμήμα στελεχώνεται από διακεκριμένους, εξειδικευμένους και με πολυετή εμπειρία επιστήμονες, οι οποίοι πραγματοποιούν όλο το φάσμα οφθαλμολογικών εξετάσεων και επεμβάσεων, που προτάσσουν οι εξελίξεις της ιατρικής επιστήμης.

Η πολυετής εμπειρία του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών στο χώρο της υγείας, το επίλεκτο ιατρικό δυναμικό και ο εξοπλισμός τελευταίας γενιάς που διαθέτει, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για απόλυτη ακρίβεια στις διαγνωστικές εξετάσεις, ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στην παροχή σύγχρονης και ενδεδειγμένης θεραπείας.

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Η έγκαιρη διάγνωση των οφθαλμολογικών παθήσεων και η σωστή αντιμετώπιση τους είναι καθοριστικής σημασίας για την ποιότητα της όρασης του ασθενούς.

Το Οφθαλμολογικό Τμήμα διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας και έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Κλινική Εξέταση

  • Διαθλαστικές ανωμαλίες (μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμός, πρεσβυωπία),
  • Καταρράκτη,
  • Γλαύκωμα,
  • Παθήσεις βυθού (αγγειοπάθειες, ωχροπάθειες, φλεγμονές),
  • Ξηροφθαλμίας και δακρυϊκής συσκευή.

Χειρουργεία οφθαλμολογικών παθήσεων

  • Επεμβάσεις σε βλέφαρα (χαλάζιο, κύστες, εκτρόπιο, εντρόπιο, σπίλοι κ.λπ.).
  • Παθήσεις της επιφάνειας του οφθαλμού (πτερύγιο, κύστες, επιφεκύτα, τραύματα κ.λπ.)
  • Ενδοϋκλοειδικές θεραπείες (αντι – VEGF για ωχροπάθειες, κορτιζόνη για φλεγμονές κ.λπ.).

ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Γλαύκωμα

Το γλαύκωμα είναι μία οπτική νευροπάθεια η οποία οδηγεί σε χαρακτηριστικές βλάβες του οπτικού νεύρου, και απώλεια οπτικού πεδίου. Συνήθως δε δίνει συμπτώματα, και γι' αυτό τον λόγο είναι πολύ ύπουλο.

Αίτια Γλαυκώματος

Για χρόνια υπήρχε η πεποίθηση ότι ο κύριος παράγων κινδύνου για γλαύκωμα ήταν η αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.

Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει καταργηθεί, καθώς έχουμε παρατηρήσει ότι υπάρχουν ασθενείς με χαμηλές πιέσεις οι οποίοι αναπτύσσουν γλαυκωματικές βλάβες, πάσχοντας από αυτό που λέγεται γλαύκωμα χαμηλής πιέσεως.

Αντιθέτως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν αναπτύσσουν γλαυκωματικές βλάβες, παρά το γεγονός ότι έχουν πιέσεις πάνω από 20mmHg, πάσχοντας από τη λεγόμενη οφθαλμική υπερτονία.

Άλλοι παράγοντες οι οποίοι υπεισέρχονται στο να δημιουργηθεί μία βλάβη γλαυκωματικού τύπου στο οπτικό νεύρο, είναι η αιματική ροή του κόγχου, οι αγγειακές παθήσεις κ.α.

Η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης οφείλεται στη δυσκολία αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού. Το υδατοειδές υγρό παράγεται από το ακτινωτό σώμα, κυκλοφορεί ανάμεσα στο φακό και την ίριδα, περνάει μέσα από την κόρη του ματιού και αποχετεύεται από τη γωνία που δημιουργεί ο σκληρός χιτώνας με την ίριδα.

Αυτή η γωνία μπορεί να είναι ανοικτή ή κλειστή, και έτσι τα γλαυκώματα χωρίζονται σε γλαυκώματα ανοικτής γωνίας ή κλειστής γωνίας. Η κλινική τους συμπεριφορά αλλά και η διαχείρισή τους είναι διαφορετικές ανάλογα με τον τύπο τους. Όλα όμως οδηγούν σε μία μη αναστρέψιμη απώλεια οράσεως και οπτικού πεδίου.

Πρόληψη Γλαυκώματος

Είναι πολύ σημαντικό να εξετάζουμε τα μάτια μας σε τακτά χρονικά διαστήματα από τον οφθαλμίατρό μας. Ιδιαίτερα τα γλαυκώματα ανοικτής γωνίας τα οποία είναι σε μεγάλο βαθμό κληρονομικά θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά.

Όποιος έχει εξ' αίματος συγγενή που πάσχει από γλαύκωμα ανοικτής γωνίας θα πρέπει να ελέγχεται μία φορά κάθε δύο χρόνια πριν την ηλικία των σαράντα, και μία φορά το χρόνο μετά την ηλικία των σαράντα, προκειμένου να διαπιστωθεί το οποιοδήποτε πρώιμο στοιχείο του γλαυκώματος.

Διάγνωση Γλαυκώματος

Η αξιολόγηση του γλαυκωματικού ασθενούς γίνεται με πλήρη οφθαλμολογική εξέταση, γωνιοσκοπία, παχυμετρία κερατοειδούς και απεικονιστικές μελέτες του οπτικού νεύρου ( οπτικά πεδία ή και οπτική τομογραφία - OCT ).

Θεραπεία Γλαυκώματος

Η θεραπεία του γλαυκώματος έχει ως σκοπό την επιβράδυνση της απώλειας της οράσεως. Προς το παρόν η επιστήμη δεν έχει επιτύχει να ανατάξει γλαυκωματικές βλάβες.

Η θεραπεία αυτή του γλαυκώματος συνίσταται:

Σε φαρμακευτική με κολλύρια. Αυτά πρέπει να χορηγούνται με αυστηρότητα στα ωράριά τους. Η κακή συμμόρφωση στη θεραπεία οδηγεί πολύ συχνά σε τύφλωση.

Σε χειρουργική με laser. Αυτή αφορά τα πρώιμα γλαυκώματα ή τις οφθαλμικές υπερτονίες, και είναι η SLT ή η MDLT.

Σε χειρουργικές επεμβάσεις στον οφθαλμό με νυστέρι. Υπάρχει πληθώρα επεμβάσεων του γλαυκώματος, με διάφορα ποσοστά επιτυχίας. Η επιλογή τους εξαρτάται κατά περίπτωση από το ύψος της ενδοφθάλμιας πίεσης, τον τύπο και το στάδιο του γλαυκώματος, το οφθαλμολογικό και ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και τη συνύπαρξη καταρράκτη.

Η έγκαιρη αντιμετώπιση του γλαυκώματος είναι αυτή που μας εξασφαλίζει καλύτερη ποιότητα οράσεως και επομένως καλύτερη ποιότητα ζωής.

Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι η ονομασία των αλλοιώσεων που προκαλούνται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού των διαβητικών ασθενών.

Με την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλονται τα τοιχώματα των αγγείων του αμφιβληστροειδούς, γίνονται εύθραυστα, προκαλώντας ρήξεις με αποτέλεσμα τη διαρροή αίματος στις ευαίσθητες στιβάδες του αμφιβληστροειδούς και τους γύρω ιστούς.

Πριν τη δημιουργία των αιμορραγιών τα αγγεία παρουσιάζουν μικρές παραμορφώσεις στα άκρα τους «μικρά κόκκινα μπαλονάκια» που ονομάζονται μικροανευρυσμάτια.

Τις περισσότερες φορές από τα μικροανευρυσμάτια αυτά δε δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα εκτός από μικροενοχλήσεις «μυγάκια» που βλέπουν μπροστά τους οι ασθενείς.

Σε ένα δεύτερο στάδιο τα αγγεία σταματούν να μεταφέρουν αίμα και τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς πεθαίνουν από έλλειψη τροφής.

Αρχίζει ακολούθως μία βαθμιαία πτώση της οπτικής οξύτητας. Αργότερα αναπτύσσονται νεοαγγεία με παθολογικά τοιχώματα στον αμφιβληστροειδή που προκαλούν τεράστιες αιμορραγίες και στη συνέχεια ανάπτυξη συνδετικού ιστού μεταξύ υαλώδους και αμφιβληστροειδούς που θα οδηγήσει σε αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς με μόνιμη πιθανόν απώλεια της όρασης.

Αίτια Διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας

Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες εμφάνισης διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας  ,είναι η διάρκεια του σακχαρώδη διαβήτη. Σε ασθενείς με διάγνωση σακχαρώδη διαβήτη πριν το 30ο έτος της ηλικίας, η συχνότητα εμφάνισης της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, μετά 10 χρόνια, είναι 50% και μετά 30 έτη 90%.

Ένας άλλος βασικός παράγων διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι η ρύθμιση των τιμών του σακχάρου στο αίμα. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι η καλή ρύθμιση βοηθά τόσο στην καθυστέρηση της εγκατάστασης όσο και στη βραδύτητα ανάπτυξης και εξέλιξης της πάθησης.

Το ότι μερικοί ασθενείς με αρρύθμιστο σάκχαρο αργούν να παρουσιάσουν αλλοιώσεις, ενώ άλλοι με άριστη ρύθμιση παρουσιάζουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια δεν πρέπει να παραπλανεί τους ασθενείς.

Η εγκυμοσύνη αποτελεί μία περίοδο που η απώλεια σωστής ρύθμισης μερικές φορές επιβαρύνει την εικόνα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.

Άλλοι παράγοντες που επιβαρύνουν την εικόνα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι το κάπνισμα, η υπέρταση, η αναιμία, η νεφροπάθεια και η επέμβαση του καταρράκτη.

Αυξάνοντας τον αιματοκρίτη διαβητικών ασθενών με αναιμία μειώνεται ο ρυθμός ανάπτυξης της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας πιθανώς λόγω της μειωμένης ισχαιμίας.

Θεραπεία Διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας

Η LASER φωτοπηξία αποτελεί το μεγάλο όπλο για την αντιμετώπιση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Πρέπει να τονισθεί ότι η LASER θεραπεία αποσκοπεί στο να διατηρηθεί στάσιμη η όραση για μεγάλα χρονικά διαστήματα και όχι απαραιτήτως να βελτιωθεί.

Τις περισσότερες φορές υπάρχει βελτίωση της όρασης, αλλά άλλοτε, όπως σε καθολική φωτοπηξία του αμφιβληστροειδούς, η όραση μπορεί να «πέσει» 1-2 γραμμές. Η όραση αυτή όμως παραμένει σταθερή για πολλά χρόνια, σε αντίθεση με τους ασθενείς χωρίς LASER που αυξάνουν την πιθανότητα 30% - 40% σε μία διετία να έχουν σοβαρή απώλεια όρασης ακόμη και πλήρη τύφλωση.

Η χειρουργική προσπέλαση ονομάζεται υαλοειδεκτομή και σκοπό έχει τον καθαρισμό του αίματος και των ινωδών χαλινών από το υαλώδες και τον αμφιβληστροειδή. Η υαλοειδεκτομή είναι πολύ σημαντική και αποτελεσματική μέθοδος με πολύ καλά αποτελέσματα όσον αφορά την τελική όραση των ασθενών.

Η ενδοϋαλοειδική χορήγηση κορτιζόνης γίνεται κυρίως για την αντιμετώπιση του οιδήματος της ωχράς κηλίδας με σημαντικά καλά αποτελέσματα, συνήθως όμως πρόσκαιρα, με σημαντικότερη παρενέργεια την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και τη δημιουργία καταρράκτη.

Έχει καταγραφεί ότι λόγω της ισχαιμίας του αμφιβληστροειδούς παράγονται ορισμένες αγγειογενετικές ουσίες «VEGFA» οι οποίες είναι υπεύθυνες για την κατάργηση της στεγανότητας των αγγείων και της ομαλής λειτουργίας της μικροκυκλοφορίας του αμφιβληστροειδούς, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση συστατικών του αίματος ανάμεσα στις στιβάδες του αμφιβληστροειδούς.

Οι αντι-αγγειογενετικοί παράγοντες που χορηγούνται με ένεση μέσα στο μάτι, σε άσηπτες συνθήκες, από εξειδικευμένους οφθαλμιάτρους, δεσμεύουν τις ουσίες VEGFA που εκλύονται στο χωρίς οξυγόνο αμφιβληστροειδή με αποτέλεσμα τη στεγανότητα των αγγείων και τη διακοπή της διαρροής του αίματος στον αμφιβληστροειδή.

Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα κατά της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι πολύ ικανοποιητικά και μας δίνουν ελπίδες ότι στο μέλλον θα είναι ακόμη καλύτερα. Το φάρμακο χορηγείται δωρεάν από τα Ασφαλιστικά Ταμεία.

Διαθλαστικές ανωμαλίες (αμετρωπία: μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμός)

Πότε παρατηρείται: ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (ως το 1ο έτος ζωής)

Ορισμός διαθλαστικών ανωμαλιών:

α. υπερμετρωπία: ασαφής απεικόνιση μακρινών και κοντινών αντικειμένων διότι το υπερμετρωπικό μάτι εστιάζει το είδωλό τους, πίσω από τον αμφιβληστροειδή. Η υπερμετρωπία οφείλεται στο μικρό αξονικό μήκος ή στην μειωμένη διαθλαστική δύναμη ενός οπτικού συστήματος σε σχέση με το μήκος του. Στην νεογνική και βρεφική ηλικία ο προσθιοπίσθιος άξονας των ματιών είναι μικρότερος, γι’ αυτό μια χαμηλή υπερμετρωπία έως 3Δ που δεν συνοδεύεται από υψηλό αστιγματισμό >1Δ είναι η πιο κοινή και φυσιολογική διαθλαστική κατάσταση.

β. μυωπία: ασαφής απεικόνιση ενός μακρινού αντικειμένου διότι το μυωπικό μάτι εστιάζει το είδωλό του μπροστά από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού. Η μυωπία οφείλεται στον μεγάλο προσθοπίσθιο άξονα του ματιού (αξονική μυωπία), την μεγάλη διαθλαστική δύναμη (διαθλαστική μυωπία) του οπτικού συστήματος (κερατοειδής – φακός) ή και τα δύο. Η ιδιαίτερη μορφή της που καλείται εκφυλιστική, συνοδεύεται και από εκφυλιστικές αλλοιώσεις όλων των χιτώνων του οφθαλμού. Ιδιαίτερη κατηγορία αποτελεί η συγγενής μυωπία, πρόκειται για αξονική μυωπία, συνήθως ετερόπλευρη, της τάξης περίπου 7-9 Δ με συνοδό αστιγματισμό 1,5-2,5 Δ, και μυωπικές αλλοιώσεις στον βυθό

γ. αστιγματισμός: ασαφής απεικόνιση κοντινών και μακρινών αντικειμένων, αφού η διαθλαστική δύναμη του ματιού δεν είναι ίδια σε όλους τους μεσημβρινούς του κερατοειδούς, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η εστίαση του ειδώλου σε ένα σημείο του αμφιβληστροειδούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο αστιγματισμός οφείλεται σε διαταραχές του σχήματος του κερατοειδούς χιτώνα. Αστιγματισμός οφειλόμενος στον φακό δεν είναι σπάνιος, είναι όμως συνήθως μικρού βαθμού.

Πότε δίνουμε γυαλιά; Γυαλιά ή/και φακοί επαφής χορηγούνται σύμφωνα με διεθνή πρωτόκολλα καθορισμένα από την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής Οφθαλμολογίας και πάντα μετά από σκιασκοπία με κυκλοπληγία. Αδρά μπορούμε να πούμε ότι:

α. υπερμετρωπία >3Δ που συνοδεύεται από αστιγματισμό ή ακόμα περισσότερο από στραβισμό πρέπει να διορθώνεται από τον οφθαλμίατρο και μάλιστα στην τελευταία περίπτωση πλήρως

β. υψηλή μυωπία >5Δ διορθώνεται σταδιακά από τον οφθαλμίατρο, ενώ στις ετερόπλευρες περιπτώσεις και ιδιαίτερα στην συγγενή μορφή έχει ένδειξη η χρήση φακού επαφής

γ. αστιγματισμός > 1Δ , ιδιαίτερα εάν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο ματιών στη δύναμη ή τον άξονά του, διορθώνεται από τον οφθαλμίατρο από την ηλικία των 2.5-3 ετών για να αποτραπεί το ενδεχόμενο εγκατάστασης αμβλυωπίας (“τεμπέλιασμα” του περισσότερο αμετρωπικού ματιού).

Η έγκαιρη (μέσα στην “κρίσιμη” περίοδο ωρίμανσης του οπτικού συστήματος) και σωστή διαθλαστική διόρθωση εξασφαλίζει ενήλικες με άρτια ανεπτυγμένο οπτικό σύστημα και άριστη όραση ώστε συχνά να μην χρειάζονται γυαλιά ή/και φακοί επαφής.

Διαθλαστικές ανωμαλίες αμετρωπία-μυωπία-υπερμετρωπία-αστιγματισμός
Διαταραχές όρασης που προκαλούν μαθησιακές δυσκολίες

ΜΕΤΑ ΤΟ 5ο ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Διαταραχές όρασης που προκαλούν μαθησιακές δυσκολίες.

Συχνότερες αιτίες: “σχολική μυωπία” (η μορφή μυωπίας που εξελίσσεται παράλληλα με την σωματική ανάπτυξη του παιδιού), ανισομετρωπία (οποιαδήποτε διαφορά στον βαθμό ή στο είδος της αμετρωπίας μεταξύ των δύο ματιών), ανεπάρκεια σύγκλισης (αδυναμία των ματιών να κάνουν τη φυσιολογική σύγκλιση που απαιτείται κατά την κοντινή όραση), ετεροφορίες (λανθάνοντες στραβισμοί με κύριο εκπρόσωπο την εξωφορία).

Θεραπεία: Η χορήγηση της κατάλληλης διόρθωσης σε αυτή ακριβώς την ηλικία, θα επιτρέψει στο παιδί να ξεκινήσει το σχολείο χωρίς κάποιο πιθανό διαθλαστικό μειονέκτημα, που αποτελεί συχνά αιτία κακής σχολικής επίδοσης. Επιπλέον με την βοήθεια κατάλληλων ορθοπτικών ασκήσεων σύγκλισης, βελτιώνονται και ανακουφίζονται τα συμπτώματα κοπιωπίας (δυσκολία στην κοντινή κυρίως εργασία) που προκαλούν η ανεπάρκεια σύγκλισης και οι φορίες.

Ο πλήρης παιδοφθαλμολογικός έλεγχος αποκαλύπτει συχνά διαταραχές της όρασης οι οποίες είναι δυνατόν -εάν δεν αντιμετωπισθούν σωστά- να οδηγήσουν σε “μαθησιακές δυσκολίες” αποπροσανατολίζοντας και στρέφοντας χωρίς λόγο στην διερεύνηση των ψυχικών και νοητικών τους λειτουργιών.

Διαταραχές όρασης που προκαλούν μαθησιακές δυσκολίες

ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ

Το Οφθαλμολογικό Τμήμα διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας και έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Στο Οφθαλμολογικό Τμήμα υποστηρίζονται οι πιο σύγχρονες και εξειδικευμένες θεραπείες για όλο το φάσμα των οφθαλμολογικών παθήσεων, με τη χρήση της τεχνολογιών αιχμής, όπως laser, OCT και ψηφιακή φλουοροαγγειογραφία.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το Οφθαλμολογικό Τμήμα διαθέτει ένα ευρύ και υπερσύγχρονο οπλοστάσιο τεχνολογικού εξοπλισμού για την αντιμετώπιση κάθε είδους οφθαλμολογικής πάθησης.

Το Οφθαλμολογικό Τμήμα στελεχώνεται από διακεκριμένους, εξειδικευμένους και με πολυετή εμπειρία επιστήμονες, οι οποίοι πραγματοποιούν όλο το φάσμα οφθαλμολογικών εξετάσεων και επεμβάσεων, που προτάσσουν οι εξελίξεις της ιατρικής επιστήμης.

Η πολυετής εμπειρία του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών στο χώρο της υγείας, το επίλεκτο ιατρικό δυναμικό και ο εξοπλισμός τελευταίας γενιάς που διαθέτει, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για απόλυτη ακρίβεια στις διαγνωστικές εξετάσεις, ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στην παροχή σύγχρονης και ενδεδειγμένης θεραπείας.

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών έχει αναπτύξει εξειδικευμένο Τμήμα Laser Φλουοροαγγειογραφίας, το οποίο διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό και μηχανήματα στην αιχμή της τεχνολογίας.

Το τμήμα Laser Φλουοροαγγειογραφίας υποστηρίζει πολύ εξειδικευμένες οφθαλμολογικές εξετάσεις, όπως:

  • Οπτικά Πεδία: Πρόκειται για μία εξέταση η οποία καταγράφει το οπτικό πεδίο κάθε οφθαλμού ξεχωριστά. Η εξέταση των οπτικών πεδίων είναι απαραίτητη για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των τύπων γλαυκώματος. Επίσης, χρησιμοποιείται πολύ συχνά για τη διάγνωση και την παρακολούθηση νευρολογικών παθήσεων (εγκεφαλικά επεισόδια, όγκοι κρανίου, σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες).
  • OCT (Οπτική τομογραφία συνοχής): Πρόκειται για μία εξέταση, στην οποία χρησιμοποιείται υπέρυθρη ακτινοβολία για τη σάρωση της ωχράς κηλίδας β οπτικού νεύρου. Κατά την οπτική τομογραφία συνοχής χρησιμοποιείται μηχάνημα τελευταίας τεχνολογίας (υψηλής ανάλυσης). Η OCT είναι η εξέταση εκλογής για της διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθήσεων της ωχράς κηλίδας καθώς και του γλαυκώματος.
  • Ψηφιακή φλουοροαγγειογραφία: Πρόκειται για μία εξέταση, η οποία χρησιμοποιείται στη διάγνωση της εκφύλισης ωχράς κηλίδας και σε όλες τις περιπτώσεις διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Κατά την εξέταση ψηφιακής φλουοροαγγειογραφία γίνεται ενδοφλέβια έγχυση μικρής ποσότητας σκιαγραφικού και λήψη φωτογραφιών, οι οποίες αναδεικνύουν αλλοιώσεις των αγγείων του βυθού του οφθαλμού.

 

  • Φωτογράφηση βυθού: Χρησιμοποιείται κυρίως στην παρακολούθηση της διαβητικής νόσου των οφθαλμών, καθώς και του γλαυκώματος.
  • Υπερηχογραφία οφθαλμού & κογχών: Πρόκειται για μία εξέταση που δίνει πολύτιμες πληροφορίες σε περιπτώσεις, κατά τις οποίες είναι δύσκολη η απευθείας εξέταση του βυθού του οφθαλμού (προχωρημένος καταρράκτης, διαβητικές αιμορραγίες). Κατά την υπερηχογραφία οφθαλμού και κογχών χρησιμοποιείται επίσης, πολύ συχνά στη διάγνωση και παρακολούθηση της θυρεοειδικής οφθαλμοπάθειας (εξόφθαλμος).

Παράλληλα, το Οφθαλμολογικό τμήμα υποστηρίζει εξελιγμένες οφθαλμολογικές θεραπείες, όπως:

  • Laser: Το Oφθαλμολογικό Tμήμα του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών διαθέτει Argon και YAG Laser τα οποία χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις παθήσεων του βυθού του οφθαλμού (διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, αγγειακές αποφράξεις αμφιβληστροειδούς, ρωγμές αμφιβληστροειδούς κ.α.), καθώς και στη θεραπεία της δευτεροπαθούς θόλωσης μετά από εγχείρηση καταρράκτη.
  • Φωτοδυναμική θεραπεία: Αποτελεί μία εξειδικευμένη μορφή θεραπείας, η οποία έχει θέση σε ορισμένες περιπτώσεις εκφύλισης ωχράς κηλίδας, καθώς και σε ορισμένες πιο σπάνιες παθήσεις του βυθού του οφθαλμού (π.χ. κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια). Στη φωτοδυναμική θεραπεία γίνεται ενδοφλέβια έγχυση ειδικής θεραπευτικής ουσίας, η οποία στη συνέχεια ενεργοποιείται στον οφθαλμό με τη χρήση ειδικού laser.
  • Ενδοφθάλμιες ενέσεις: Αποτελούν το σύγχρονο τρόπο αντιμετώπισης της εκφύλισης ωχράς κηλίδας υγρού τύπου. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις γίνεται έγχυση ειδικών αντιαγγειογενετικών παραγόντων μέσα στον οφθαλμό με αποτέλεσμα τη βελτίωση της όρασης. Οι ενδοφθάλμιες ενέσεις χρησιμοποιούνται επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις διαβητικής νόσου του οφθαλμού, καθώς και σε αγγειακές αποφράξεις του αμφιβληστροειδούς. Οι ενδοφθάλμιες ενέσεις γίνονται σε συνθήκες αποστείρωσης σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο.

Στον υπερσύγχρονο και τεχνολογικά προηγμένο εξοπλισμό του Οφθαλμολογικού τμήματος περιλαμβάνονται:

  • Εξοπλισμός για μελέτη γλαυκώματος,
  • 4 εξεταστικές οφθαλμολογικές μονάδες,
  • Υπέρηχος (A & Β Scan),
  • OCT (ωχράς & γλαυκώματος),
  • Laser YAG,
  • Laser ARGON,
  • Laser φωτοδυναμικής θεραπείας,
  • Οπτικά πεδία,
  • Ψηφιακή φλουοροαγγειογραφία,
  • Παχυμετρία κερατοειδούς,
  • Εξοπλισμός παιδοοφθαλμολογικής εξέτασης.

Αντιμετώπιση Γλαυκώματος

Στο Οφθαλμολογικό τμήμα αντιμετωπίζονται όλα τα περιστατικά Γλαυκώματος τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Η κλινική εξέταση των ασθενών με γλαύκωμα γίνεται σε πλήρως εξοπλισμένες οφθαλμολογικές μονάδες.

Οι έφηβοι άνω των 14 ετών και οι ενήλικες εξετάζονται στο Τμήμα Γλαυκώματος Ενηλίκων. Τα παιδιά από 4 έως 14 ετών εξετάζονται στο παιδοφθαλμολογικό ιατρείο. Τα παιδιά έως 3 ετών εξετάζονται στο παιδιατρικό τμήμα με ειδικά φορητά μηχανήματα, κατάλληλα για τα παιδιά.

Οι χειρουργικές επεμβάσεις γλαυκώματος, συμπεριλαμβανομένων και των laser, που πραγματοποιούνται, καλύπτουν όλο το φάσμα των γλαυκωμάτων σε ενήλικες και παιδιά.

Τμήμα LASER ΦΛΟΥΟΡΟΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Εξειδικευμένες εξετάσεις

·         ΟΠΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ: Πρόκειται για μία εξέταση η οποία καταγράφει το οπτικό πεδίο κάθε οφθαλμού ξεχωριστά. Είναι απαραίτητη για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των τύπων γλαυκώματος. Επίσης, χρησιμοποιείται πολύ συχνά για τη διάγνωση και την παρακολούθηση νευρολογικών παθήσεων (εγκεφαλικά επεισόδια, όγκοι κρανίου, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.α.).

·         OCT (Οπτική τομογραφία συνοχής): Πρόκειται για μία εξέταση στην οποία χρησιμοποιείται υπέρυθρη ακτινοβολία για τη σάρωση επίσης ωχράς κηλίδας και του οπτικού νεύρου. Χρησιμοποιείται μηχάνημα τελευταίας τεχνολογίας (υψηλής ανάλυσης). Είναι η εξέταση εκλογής για επίσης διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθήσεων επίσης ωχράς κηλίδας καθώς και του γλαυκώματος.

·         ΨΗΦΙΑΚΗ ΦΛΟΥΟΡΟΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ: Πρόκειται για μία εξέταση η οποία χρησιμοποιείται στη διάγνωση επίσης εκφύλισης ωχράς κηλίδας και σε επίσης επίσης περιπτώσεις διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Κατά την εξέταση αυτή γίνεται ενδοφλέβια έγχυση μικρής ποσότητας σκιαγραφικού και λήψη φωτογραφιών, οι οποίες αναδεικνύουν αλλοιώσεις των αγγείων του βυθού του οφθαλμού.

·         ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΒΥΘΟΥ: Χρησιμοποιείται κυρίως στην παρακολούθηση επίσης διαβητικής νόσου των οφθαλμών καθώς και του γλαυκώματος.

·         ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΑ ΟΦΘΑΛΜΟΥ & ΚΟΓΧΩΝ: Πρόκειται για μία εξέταση η οποία δίνει πολύτιμες πληροφορίες σε περιπτώσεις κατά επίσης οποίες είναι δύσκολη η απευθείας εξέταση του βυθού του οφθαλμού (προχωρημένος καταρράκτης, διαβητικές αιμορραγίες). Χρησιμοποιείται επίσης, πολύ συχνά στη διάγνωση και παρακολούθηση επίσης θυρεοειδικής οφθαλμοπάθειας (εξόφθαλμος).

Θεραπείες

·         LASER: Το οφθαλμολογικό τμήμα του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών διαθέτει Argon και YAG Laser τα οποία χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις παθήσεων του βυθού του οφθαλμού (διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, αγγειακές αποφράξεις αμφιβληστροειδούς, ρωγμές αμφιβληστροειδούς κ.α.) καθώς και στη θεραπεία επίσης δευτεροπαθούς θόλωσης μετά από εγχείρηση καταρράκτη.

·         ΦΩΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Αποτελεί μία εξειδικευμένη μορφή θεραπείας η οποία έχει θέση σε ορισμένες περιπτώσεις εκφύλισης ωχράς κηλίδας καθώς και σε ορισμένες πιο σπάνιες παθήσεις του βυθού του οφθαλμού (π.χ. κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια). Σε αυτήν γίνεται ενδοφλέβια έγχυση ειδικής θεραπευτικής ουσίας η οποία στη συνέχεια ενεργοποιείται στον οφθαλμό με τη χρήση ειδικού laser.

Εξοπλισμός τμήματος

·         Εξοπλισμός για μελέτη γλαυκώματος

·         4 εξεταστικές οφθαλμολογικές μονάδες

·         Υπέρηχος (A & Β Scan)

·         OCT (ωχράς & γλαυκώματος)

·         Laser YAG

·         Laser ARGON

·         Laser φωτοδυναμικής θεραπείας

·         Οπτικά πεδία

·         Ψηφιακή φλουοροαγγειογραφία

·         Παχυμετρία κερατοειδούς

·         Εξοπλισμός παιδοοφθαλμολογικής εξέτασης

ΕΝΔΟΦΘΑΛΜΙΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ: Αποτελούν το σύγχρονο τρόπο αντιμετώπισης επίσης εκφύλισης ωχράς κηλίδας υγρού τύπου. Σ’ αυτές επίσης περιπτώσεις γίνεται έγχυση ειδικών αντιαγγειογενετικών παραγόντων μέσα στον οφθαλμό με αποτέλεσμα τη βελτίωση επίσης όρασης. Χρησιμοποιούνται επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις διαβητικής νόσου του οφθαλμού καθώς και σε αγγειακές αποφράξεις του αμφιβληστροειδούς. Γίνονται σε συνθήκες αποστείρωσης σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Γλαύκωμα

Το γλαύκωμα είναι μία οπτική νευροπάθεια η οποία οδηγεί σε χαρακτηριστικές βλάβες του οπτικού νεύρου, και απώλεια οπτικού πεδίου. Συνήθως δε δίνει συμπτώματα, και γι' αυτό τον λόγο είναι πολύ ύπουλο.

Αίτια Γλαυκώματος

Για χρόνια υπήρχε η πεποίθηση ότι ο κύριος παράγων κινδύνου για γλαύκωμα ήταν η αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.

Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει καταργηθεί, καθώς έχουμε παρατηρήσει ότι υπάρχουν ασθενείς με χαμηλές πιέσεις οι οποίοι αναπτύσσουν γλαυκωματικές βλάβες, πάσχοντας από αυτό που λέγεται γλαύκωμα χαμηλής πιέσεως.

Αντιθέτως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν αναπτύσσουν γλαυκωματικές βλάβες, παρά το γεγονός ότι έχουν πιέσεις πάνω από 20mmHg, πάσχοντας από τη λεγόμενη οφθαλμική υπερτονία.

Άλλοι παράγοντες οι οποίοι υπεισέρχονται στο να δημιουργηθεί μία βλάβη γλαυκωματικού τύπου στο οπτικό νεύρο, είναι η αιματική ροή του κόγχου, οι αγγειακές παθήσεις κ.α.

Η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης οφείλεται στη δυσκολία αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού. Το υδατοειδές υγρό παράγεται από το ακτινωτό σώμα, κυκλοφορεί ανάμεσα στο φακό και την ίριδα, περνάει μέσα από την κόρη του ματιού και αποχετεύεται από τη γωνία που δημιουργεί ο σκληρός χιτώνας με την ίριδα.

Αυτή η γωνία μπορεί να είναι ανοικτή ή κλειστή, και έτσι τα γλαυκώματα χωρίζονται σε γλαυκώματα ανοικτής γωνίας ή κλειστής γωνίας. Η κλινική τους συμπεριφορά αλλά και η διαχείρισή τους είναι διαφορετικές ανάλογα με τον τύπο τους. Όλα όμως οδηγούν σε μία μη αναστρέψιμη απώλεια οράσεως και οπτικού πεδίου.

Πρόληψη Γλαυκώματος

Είναι πολύ σημαντικό να εξετάζουμε τα μάτια μας σε τακτά χρονικά διαστήματα από τον οφθαλμίατρό μας. Ιδιαίτερα τα γλαυκώματα ανοικτής γωνίας τα οποία είναι σε μεγάλο βαθμό κληρονομικά θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά.

Όποιος έχει εξ' αίματος συγγενή που πάσχει από γλαύκωμα ανοικτής γωνίας θα πρέπει να ελέγχεται μία φορά κάθε δύο χρόνια πριν την ηλικία των σαράντα, και μία φορά το χρόνο μετά την ηλικία των σαράντα, προκειμένου να διαπιστωθεί το οποιοδήποτε πρώιμο στοιχείο του γλαυκώματος.

Διάγνωση Γλαυκώματος

Η αξιολόγηση του γλαυκωματικού ασθενούς γίνεται με πλήρη οφθαλμολογική εξέταση, γωνιοσκοπία, παχυμετρία κερατοειδούς και απεικονιστικές μελέτες του οπτικού νεύρου ( οπτικά πεδία ή και οπτική τομογραφία - OCT ).

Θεραπεία Γλαυκώματος

Η θεραπεία του γλαυκώματος έχει ως σκοπό την επιβράδυνση της απώλειας της οράσεως. Προς το παρόν η επιστήμη δεν έχει επιτύχει να ανατάξει γλαυκωματικές βλάβες.

Η θεραπεία αυτή του γλαυκώματος συνίσταται:

Σε φαρμακευτική με κολλύρια. Αυτά πρέπει να χορηγούνται με αυστηρότητα στα ωράριά τους. Η κακή συμμόρφωση στη θεραπεία οδηγεί πολύ συχνά σε τύφλωση.

Σε χειρουργική με laser. Αυτή αφορά τα πρώιμα γλαυκώματα ή τις οφθαλμικές υπερτονίες, και είναι η SLT ή η MDLT.

Σε χειρουργικές επεμβάσεις στον οφθαλμό με νυστέρι. Υπάρχει πληθώρα επεμβάσεων του γλαυκώματος, με διάφορα ποσοστά επιτυχίας. Η επιλογή τους εξαρτάται κατά περίπτωση από το ύψος της ενδοφθάλμιας πίεσης, τον τύπο και το στάδιο του γλαυκώματος, το οφθαλμολογικό και ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και τη συνύπαρξη καταρράκτη.

Η έγκαιρη αντιμετώπιση του γλαυκώματος είναι αυτή που μας εξασφαλίζει καλύτερη ποιότητα οράσεως και επομένως καλύτερη ποιότητα ζωής.

Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι η ονομασία των αλλοιώσεων που προκαλούνται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού των διαβητικών ασθενών.

Με την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλονται τα τοιχώματα των αγγείων του αμφιβληστροειδούς, γίνονται εύθραυστα, προκαλώντας ρήξεις με αποτέλεσμα τη διαρροή αίματος στις ευαίσθητες στιβάδες του αμφιβληστροειδούς και τους γύρω ιστούς.

Πριν τη δημιουργία των αιμορραγιών τα αγγεία παρουσιάζουν μικρές παραμορφώσεις στα άκρα τους «μικρά κόκκινα μπαλονάκια» που ονομάζονται μικροανευρυσμάτια.

Τις περισσότερες φορές από τα μικροανευρυσμάτια αυτά δε δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα εκτός από μικροενοχλήσεις «μυγάκια» που βλέπουν μπροστά τους οι ασθενείς.

Σε ένα δεύτερο στάδιο τα αγγεία σταματούν να μεταφέρουν αίμα και τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς πεθαίνουν από έλλειψη τροφής.

Αρχίζει ακολούθως μία βαθμιαία πτώση της οπτικής οξύτητας. Αργότερα αναπτύσσονται νεοαγγεία με παθολογικά τοιχώματα στον αμφιβληστροειδή που προκαλούν τεράστιες αιμορραγίες και στη συνέχεια ανάπτυξη συνδετικού ιστού μεταξύ υαλώδους και αμφιβληστροειδούς που θα οδηγήσει σε αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς με μόνιμη πιθανόν απώλεια της όρασης.

Αίτια Διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας

Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες εμφάνισης διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας  ,είναι η διάρκεια του σακχαρώδη διαβήτη. Σε ασθενείς με διάγνωση σακχαρώδη διαβήτη πριν το 30ο έτος της ηλικίας, η συχνότητα εμφάνισης της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, μετά 10 χρόνια, είναι 50% και μετά 30 έτη 90%.

Ένας άλλος βασικός παράγων διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι η ρύθμιση των τιμών του σακχάρου στο αίμα. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι η καλή ρύθμιση βοηθά τόσο στην καθυστέρηση της εγκατάστασης όσο και στη βραδύτητα ανάπτυξης και εξέλιξης της πάθησης.

Το ότι μερικοί ασθενείς με αρρύθμιστο σάκχαρο αργούν να παρουσιάσουν αλλοιώσεις, ενώ άλλοι με άριστη ρύθμιση παρουσιάζουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια δεν πρέπει να παραπλανεί τους ασθενείς.

Η εγκυμοσύνη αποτελεί μία περίοδο που η απώλεια σωστής ρύθμισης μερικές φορές επιβαρύνει την εικόνα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.

Άλλοι παράγοντες που επιβαρύνουν την εικόνα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι το κάπνισμα, η υπέρταση, η αναιμία, η νεφροπάθεια και η επέμβαση του καταρράκτη.

Αυξάνοντας τον αιματοκρίτη διαβητικών ασθενών με αναιμία μειώνεται ο ρυθμός ανάπτυξης της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας πιθανώς λόγω της μειωμένης ισχαιμίας.

Θεραπεία Διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας

Η LASER φωτοπηξία αποτελεί το μεγάλο όπλο για την αντιμετώπιση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Πρέπει να τονισθεί ότι η LASER θεραπεία αποσκοπεί στο να διατηρηθεί στάσιμη η όραση για μεγάλα χρονικά διαστήματα και όχι απαραιτήτως να βελτιωθεί.

Τις περισσότερες φορές υπάρχει βελτίωση της όρασης, αλλά άλλοτε, όπως σε καθολική φωτοπηξία του αμφιβληστροειδούς, η όραση μπορεί να «πέσει» 1-2 γραμμές. Η όραση αυτή όμως παραμένει σταθερή για πολλά χρόνια, σε αντίθεση με τους ασθενείς χωρίς LASER που αυξάνουν την πιθανότητα 30% - 40% σε μία διετία να έχουν σοβαρή απώλεια όρασης ακόμη και πλήρη τύφλωση.

Η χειρουργική προσπέλαση ονομάζεται υαλοειδεκτομή και σκοπό έχει τον καθαρισμό του αίματος και των ινωδών χαλινών από το υαλώδες και τον αμφιβληστροειδή. Η υαλοειδεκτομή είναι πολύ σημαντική και αποτελεσματική μέθοδος με πολύ καλά αποτελέσματα όσον αφορά την τελική όραση των ασθενών.

Η ενδοϋαλοειδική χορήγηση κορτιζόνης γίνεται κυρίως για την αντιμετώπιση του οιδήματος της ωχράς κηλίδας με σημαντικά καλά αποτελέσματα, συνήθως όμως πρόσκαιρα, με σημαντικότερη παρενέργεια την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και τη δημιουργία καταρράκτη.

Έχει καταγραφεί ότι λόγω της ισχαιμίας του αμφιβληστροειδούς παράγονται ορισμένες αγγειογενετικές ουσίες «VEGFA» οι οποίες είναι υπεύθυνες για την κατάργηση της στεγανότητας των αγγείων και της ομαλής λειτουργίας της μικροκυκλοφορίας του αμφιβληστροειδούς, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση συστατικών του αίματος ανάμεσα στις στιβάδες του αμφιβληστροειδούς.

Οι αντι-αγγειογενετικοί παράγοντες που χορηγούνται με ένεση μέσα στο μάτι, σε άσηπτες συνθήκες, από εξειδικευμένους οφθαλμιάτρους, δεσμεύουν τις ουσίες VEGFA που εκλύονται στο χωρίς οξυγόνο αμφιβληστροειδή με αποτέλεσμα τη στεγανότητα των αγγείων και τη διακοπή της διαρροής του αίματος στον αμφιβληστροειδή.

Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα κατά της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι πολύ ικανοποιητικά και μας δίνουν ελπίδες ότι στο μέλλον θα είναι ακόμη καλύτερα. Το φάρμακο χορηγείται δωρεάν από τα Ασφαλιστικά Ταμεία.

Διαθλαστικές ανωμαλίες (αμετρωπία: μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμός)

Πότε παρατηρείται: ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (ως το 1ο έτος ζωής)

Ορισμός διαθλαστικών ανωμαλιών:

α. υπερμετρωπία: ασαφής απεικόνιση μακρινών και κοντινών αντικειμένων διότι το υπερμετρωπικό μάτι εστιάζει το είδωλό τους, πίσω από τον αμφιβληστροειδή. Η υπερμετρωπία οφείλεται στο μικρό αξονικό μήκος ή στην μειωμένη διαθλαστική δύναμη ενός οπτικού συστήματος σε σχέση με το μήκος του. Στην νεογνική και βρεφική ηλικία ο προσθιοπίσθιος άξονας των ματιών είναι μικρότερος, γι’ αυτό μια χαμηλή υπερμετρωπία έως 3Δ που δεν συνοδεύεται από υψηλό αστιγματισμό >1Δ είναι η πιο κοινή και φυσιολογική διαθλαστική κατάσταση.

β. μυωπία: ασαφής απεικόνιση ενός μακρινού αντικειμένου διότι το μυωπικό μάτι εστιάζει το είδωλό του μπροστά από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού. Η μυωπία οφείλεται στον μεγάλο προσθοπίσθιο άξονα του ματιού (αξονική μυωπία), την μεγάλη διαθλαστική δύναμη (διαθλαστική μυωπία) του οπτικού συστήματος (κερατοειδής – φακός) ή και τα δύο. Η ιδιαίτερη μορφή της που καλείται εκφυλιστική, συνοδεύεται και από εκφυλιστικές αλλοιώσεις όλων των χιτώνων του οφθαλμού. Ιδιαίτερη κατηγορία αποτελεί η συγγενής μυωπία, πρόκειται για αξονική μυωπία, συνήθως ετερόπλευρη, της τάξης περίπου 7-9 Δ με συνοδό αστιγματισμό 1,5-2,5 Δ, και μυωπικές αλλοιώσεις στον βυθό

γ. αστιγματισμός: ασαφής απεικόνιση κοντινών και μακρινών αντικειμένων, αφού η διαθλαστική δύναμη του ματιού δεν είναι ίδια σε όλους τους μεσημβρινούς του κερατοειδούς, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η εστίαση του ειδώλου σε ένα σημείο του αμφιβληστροειδούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο αστιγματισμός οφείλεται σε διαταραχές του σχήματος του κερατοειδούς χιτώνα. Αστιγματισμός οφειλόμενος στον φακό δεν είναι σπάνιος, είναι όμως συνήθως μικρού βαθμού.

Πότε δίνουμε γυαλιά; Γυαλιά ή/και φακοί επαφής χορηγούνται σύμφωνα με διεθνή πρωτόκολλα καθορισμένα από την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής Οφθαλμολογίας και πάντα μετά από σκιασκοπία με κυκλοπληγία. Αδρά μπορούμε να πούμε ότι:

α. υπερμετρωπία >3Δ που συνοδεύεται από αστιγματισμό ή ακόμα περισσότερο από στραβισμό πρέπει να διορθώνεται από τον οφθαλμίατρο και μάλιστα στην τελευταία περίπτωση πλήρως

β. υψηλή μυωπία >5Δ διορθώνεται σταδιακά από τον οφθαλμίατρο, ενώ στις ετερόπλευρες περιπτώσεις και ιδιαίτερα στην συγγενή μορφή έχει ένδειξη η χρήση φακού επαφής

γ. αστιγματισμός > 1Δ , ιδιαίτερα εάν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο ματιών στη δύναμη ή τον άξονά του, διορθώνεται από τον οφθαλμίατρο από την ηλικία των 2.5-3 ετών για να αποτραπεί το ενδεχόμενο εγκατάστασης αμβλυωπίας (“τεμπέλιασμα” του περισσότερο αμετρωπικού ματιού).

Η έγκαιρη (μέσα στην “κρίσιμη” περίοδο ωρίμανσης του οπτικού συστήματος) και σωστή διαθλαστική διόρθωση εξασφαλίζει ενήλικες με άρτια ανεπτυγμένο οπτικό σύστημα και άριστη όραση ώστε συχνά να μην χρειάζονται γυαλιά ή/και φακοί επαφής.

Διαθλαστικές ανωμαλίες αμετρωπία-μυωπία-υπερμετρωπία-αστιγματισμός
Διαταραχές όρασης που προκαλούν μαθησιακές δυσκολίες

ΜΕΤΑ ΤΟ 5ο ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Διαταραχές όρασης που προκαλούν μαθησιακές δυσκολίες.

Συχνότερες αιτίες: “σχολική μυωπία” (η μορφή μυωπίας που εξελίσσεται παράλληλα με την σωματική ανάπτυξη του παιδιού), ανισομετρωπία (οποιαδήποτε διαφορά στον βαθμό ή στο είδος της αμετρωπίας μεταξύ των δύο ματιών), ανεπάρκεια σύγκλισης (αδυναμία των ματιών να κάνουν τη φυσιολογική σύγκλιση που απαιτείται κατά την κοντινή όραση), ετεροφορίες (λανθάνοντες στραβισμοί με κύριο εκπρόσωπο την εξωφορία).

Θεραπεία: Η χορήγηση της κατάλληλης διόρθωσης σε αυτή ακριβώς την ηλικία, θα επιτρέψει στο παιδί να ξεκινήσει το σχολείο χωρίς κάποιο πιθανό διαθλαστικό μειονέκτημα, που αποτελεί συχνά αιτία κακής σχολικής επίδοσης. Επιπλέον με την βοήθεια κατάλληλων ορθοπτικών ασκήσεων σύγκλισης, βελτιώνονται και ανακουφίζονται τα συμπτώματα κοπιωπίας (δυσκολία στην κοντινή κυρίως εργασία) που προκαλούν η ανεπάρκεια σύγκλισης και οι φορίες.

Ο πλήρης παιδοφθαλμολογικός έλεγχος αποκαλύπτει συχνά διαταραχές της όρασης οι οποίες είναι δυνατόν -εάν δεν αντιμετωπισθούν σωστά- να οδηγήσουν σε “μαθησιακές δυσκολίες” αποπροσανατολίζοντας και στρέφοντας χωρίς λόγο στην διερεύνηση των ψυχικών και νοητικών τους λειτουργιών.

Διαταραχές όρασης που προκαλούν μαθησιακές δυσκολίες

ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ

Το Οφθαλμολογικό Τμήμα διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας και έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Στο Οφθαλμολογικό Τμήμα υποστηρίζονται οι πιο σύγχρονες και εξειδικευμένες θεραπείες για όλο το φάσμα των οφθαλμολογικών παθήσεων, με τη χρήση της τεχνολογιών αιχμής, όπως laser, OCT και ψηφιακή φλουοροαγγειογραφία.

ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ