Η ακμή είναι νόσος που προσβάλλει τον τριχοσμηγματογόνο θύλακο. Η ακμή εμφανίζεται συνήθως στην αρχή της εφηβείας και προσβάλλει μέχρι το 80% του συνόλου των ατόμων.

Η ηπιότερη φυσιολογική ακμή που προσβάλλει πολλούς εφήβους διαρκεί 4-5 χρόνια αλλά υπάρχουν και πιο επίμονες περιπτώσεις όπου η ακμή μπορεί να κρατήσει 12 και μερικές φορές και περισσότερα χρόνια.

Η ακμή εμφανίζεται στα μέρη του σώματος όπου οι σμηγματογόνοι αδένες έχουν μεγαλύτερη δραστηριότητα όπως το πρόσωπο, το στήθος, η πλάτη και οι ώμοι.

Αίτια Ακμής

Ο βασικός αιτιολογικός παράγοντας της ακμής είναι άγνωστος. Ωστόσο, μεταξύ άλλων για την εμφάνιση ακμής έχουν ενοχοποιηθεί:

• Η κληρονομικότητα,
• Η σμηγματόρροια,
• Τα ανδρογόνα,
• Η διαταραχή της κερατινοποίησης μέσα στο θύλακο,
• Το κλίμα,
• Η διατροφή,
• Ορισμένα φάρμακα και χημικές ουσίες.

Σήμερα πιστεύουμε ότι η ακμή είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης τεσσάρων, κυρίως, παραγόντων σε άτομα γενετικά επιβαρυμένα:

• Την υπερέκκριση σμήγματος (σμηγματόρροια, οι σμηγματογόνοι αδένες υπερλειτουργούν),
• Την απόφραξη του τριχοσμηγματογόνου πόρου (οι σμηγματογόνοι αδένες βρίσκονται κάτω από την επίδραση των ανδρογόνων τα οποία στους άνδρες παράγονται στους όρχεις και στις γυναίκες σε μικρά φυσιολογικά ποσά στις ωοθήκες και στα επινεφρίδια),
• Τον αποικισμό από μικροβιακούς παράγοντες (προπιονικό βακτηρίδιο της ακμής P. Acnes.),
• Φλεγμονή.

Κλινική εικόνα Ακμής

Το εξάνθημα της ακμής παρουσιάζει πολυμορφισμό. Αποτελείται, ανάλογα τον τύπο και τη βαρύτητα της ακμής, από:

• Φαγεσώρες (μικρά επάρματα τα γνωστά σε όλους άσπρα και μαύρα στίγματα),
• Βλατίδες (μικρά κόκκινα επώδυνα σπυράκια),
• Φλυκταινίδια (τα μικρά σπυράκια με πύον),
• Οζίδια και κύστες (επώδυνα μεγαλύτερα σπυράκια με πύον και ερυθρότητα),
• Ουλές (οι βλάβες της ακμής μετά την αποδρομή τους μπορεί να αφήσουν ουλές οι οποίες άλλοτε είναι ατροφικές και άλλοτε υπερτροφικές όπως π.χ. τα χηλοειδή).

Ανάλογα με τη μορφή των βλαβών έχουμε τρία είδη ακμής:

Τη φαγεσωρική ακμή, τη βλατιδοφλυκταινώδη ακμή και την κυστική ακμή.

Η βαρύτητα της ακμής διαφέρει από άτομο σε άτομο και υπάρχουν υφέσεις και εξάρσεις.

Λόγω της χρόνιας πορείας της νόσου χρειάζεται η πλήρης συνεργασία του ασθενούς, ο οποίος πρέπει να καταλάβει την αναγκαιότητα της συνεχούς θεραπείας.

Αυτό λοιπόν που πρέπει να έχει ο ασθενής με ακμή είναι ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΠΙΜΟΝΗ.

Ένα από τα βασικότερα πράγματα που πρέπει να γίνει συνήθεια είναι ο καθαρισμός της πάσχουσας περιοχής δυο φορές τη μέρα με νερό και σαπούνι.

Θεραπεία Ακμής

Υπάρχουν πολλές θεραπείες για την ακμή ανάλογα με τον τύπο και τη βαρύτητα της νόσου:

• Τοπικά σκευάσματα (τοπικά αντιβιοτικά, ρετινοϊκό οξύ, υπεροξείδιο του βενζολίου, αζελαϊκό οξύ και άλλα),
• Συστηματική θεραπεία (αντιβιοτικά από το στόμα, ισοτρετινοΐνη, ορμόνες),
• Peelings και Laser.

Η ακμή είναι ένα πολυπαραγοντικό νόσημα το οποίο κρατάει καιρό. Καλό θα ήταν να επισκεφτείτε ένα δερματολόγο για να εκτιμήσει τη δίκη σας ακμή και να σας συμβουλέψει για την αγωγή που θα ακολουθήσετε και τα καλλυντικά που θα χρησιμοποιήσετε.