Σε περιπτώσεις καρδιακής- αναπνευστικής ανεπάρκειας που δεν αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά, η μηχανική υποστήριξη του κυκλοφοριακού για τη βελτίωση της καρδιακής – αναπνευστικής λειτουργίας θεωρείται απαραίτητη.

Κύριος στόχος της μηχανικής υποστήριξης είναι η άμεση και αποτελεσματική αποκατάσταση της ροής του αίματος προς τα τελικά όργανα.

Σε περιπτώσεις όπου απαιτείται η διάσωση του ασθενούς και η άμεση μεταφορά του, χρησιμοποιείται το κύκλωμα εξωσωματικής οξυγόνωσης της κυκλοφορίας (ECMO), ως η καλύτερη βραχυχρόνια υποστήριξη.

Η μηχανική αυτή υποστήριξη παρέχει καρδιοαναπνευστική υποστήριξη, αλλά δεν αποσυμφορεί επαρκώς την ανεπαρκούσα αριστερή κοιλία.

Σε περιπτώσεις αμφικοιλιακής οξείας καρδιακής ανεπάρκειας, αλλά και σε περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας που συνοδεύεται από διαταραχή της οξυγόνωσης του ασθενούς, ιδιαίτερα αποτελεσματική είναι η τοποθέτηση συστήματος ECMO.

Το κύκλωμα εξωσωματικής οξυγόνωσης της κυκλοφορίας αποτελείται από μία κονσόλα ελέγχου, μία φυγοκεντρική αντλία, και από ένα οξυγονωτή μεμβράνης.

Το ECMO υποκαθιστά με τη λειτουργία του τόσο την καρδιακή όσο και την αναπνευστική λειτουργία του ασθενούς. Με τον τρόπο αυτό βελτιώνεται η πρόσληψη του οξυγόνου από τους ιστούς, ενώ παράλληλα παρέχεται ο απαιτούμενος χρόνος για την αντιμετώπιση της αιτίας που οδήγησε στην καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια.

Το κύκλωμα εξωσωματικής οξυγόνωσης της κυκλοφορίας τοποθετείται είτε διαδερμικά είτε ανοιχτά και διασφαλίζει κυκλοφοριακή υποστήριξη μέχρι 6 λίτρα το λεπτό, παράλληλα με την οξυγόνωση του ασθενούς.

Το κύκλωμα εξωσωματικής οξυγόνωσης της κυκλοφορίας αποτελεί επομένως μία γέφυρα προς ανάρρωση, προς μεταμόσχευση ή για την τοποθέτηση μία άλλης μακροχρόνιας συσκευής υποστήριξης.

Οι ενδείξεις χρησιμοποίησης των κυκλωμάτων ECMO επεκτείνονται διαρκώς και περιλαμβάνουν, εκτός από την καρδιογενή καταπληξία και την αναπνευστική ανεπάρκεια, την υποθερμία σε πολυτραυματίες καθώς και την καρδιακή ανακοπή ως επακόλουθο καρδιογενούς καταπληξίας.