Η ιεροκολποπηξία είναι επέμβαση που σκοπό έχει να αποκαταστήσει τη φυσιολογική ανατομική θέση και λειτουργία του κόλπου (σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε υστερεκτομή) και να αποτρέψει την κάθοδο των πυελικών οργάνων.

Αυτό επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση πλέγματος στο πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου, ανάμεσα δηλαδή στον κόλπο και την ουροδόχο κύστη (διορθώνοντας έτσι τυχόν κυστεοκήλη), καθώς επίσης και στο οπίσθιο τοίχωμα του κόλπου ανάμεσα δηλαδή στον κόλπο και το ορθό (διορθώνοντας έτσι τυχόν ορθοκήλη και εντεροκήλη). Τα δύο αυτά πλέγματα αναρτώνται στο ιερό οστό, δίνοντας έτσι ένα ισχυρό στήριγμα στο κολπικό κολόβωμα (διορθώνοντας έτσι και την πρόπτωση του κόλπου).

Η ιεροκολποπηξία αποδεδειγμένα (CochraneReview) έχει τις λιγότερες υποτροπές. Ωστόσο, το μειονέκτημα της παραπάνω επέμβασης (μέχρι τώρα), σε σχέση με τις διακολπικές επεμβάσεις, είναι ότι προϋποθέτει ανοιχτή κοιλιακή τομή και είναι πιο χρονοβόρα.

Σήμερα, όμως, με την εφαρμογή της ρομποτικής χειρουργικής, που αποτελεί μέθοδο εκλογής ειδικά για τις επεμβάσεις της πυέλου, μπορεί η παραπάνω επέμβαση (ρομποτική ιεροκολποπηξία) να γίνει με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο.

Με τον τρόπο αυτό, συνδυάζονται τα χαμηλά ποσοστά υποτροπής μίας διακοιλιακής επέμβασης με τις ελάχιστες επιπλοκές και ταλαιπωρία μίας διακολπικής επέμβασης.

Επιπλέον, με τη ρομποτική χειρουργική οι γυναίκες μπορούν να υποβληθούν σε επέμβαση αποκατάστασης πρόπτωσης της μήτρας και της κυστεοκήλης, διατηρώντας τη μήτρα τους με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο (ρομποτική υστεροπηξία).

Η άποψη που υπήρχε για πολλά χρόνια ότι η μήτρα που προπίπτει πρέπει να αφαιρείται έχει αναθεωρηθεί και έχει αποδειχθεί πλέον σήμερα ότι η πτώση της μήτρας είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της νόσου.