Γκοτζαρίδης Ευστράτιος Οφθαλμίατρος Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την στρατιωτική θητεία και την υπηρεσία υπαίθρου εκπαιδεύθηκε στην ειδικότητα της οφθαλμολογίας στην Οφθαλμολογική Πανεπιστημιακή κλινική του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ. Κατόπιν κατέλαβε έμμισθη θέση Fellowship στο Croydon University Hospital, London, UK 1997-1998, όπου εκπαιδεύτηκε στις φλεγμονώδεις παθήσεις του βυθού (ραγοειδίτιδες) με τον William Ayliffe. Στη συνέχεια κατέλαβε θέση Fellow στην χειρουργική του υαλοειδούς και του αμφιβληστροειδούς υπό τους Chris Canning και Andy Luff στο Southampton University Hospital, Southampton, UK, 1998 – 1999. Την επόμενη χρόνια καταλαμβάνει έμμισθη θέση Fellow στην χειρουργική του υαλοειδούς και του αμφιβληστροειδούς υπό τους Bob Cooling και Zdenek Gregor στο Moorfields Eye Hospital, London, UK, 1999 – 2000. Ολοκληρώνοντας την εκπαιδευτική του καριέρα στην Αγγλία έλαβε υποτροφία από το IACOCCA Foundation και Harvard Medical School, όπου του δόθηκε η δυνατότητα να συνεργασθεί με τον Prof. Donald D’ Amico στο Mass Eye and Ear Infirmary Boston, USA, σε ερευνητικά προγράμματα όπως Optic Disc Surgery for CRVO και Αblation of the ILM with Erbium YAG laser using biological dyes, 2000 – 2001. Ο κύριος Γκοτζαρίδης είναι Πρόεδρος της Ελληνικής εταιρίας Υαλοειδούς-Αμφιβληστροειδούς και μέλος της Ελληνικής εταιρίας Ενδοφθάλμιων Φακών και της Ελληνικής Οφθαλμολογικής Εταιρίας (Ε.Ο.Ε.). Επίσης, είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών στο εξωτερικό. Ο κος Γκοτζαρίδης εφάρμοσε από το 2003 μία νέα τεχνική, που είναι μία τροποποίηση της συμβατικής 20 GAUGE PARS PLANA υαλοειδεκτομής. Αρχικά σαν μία ελάχιστα επεμβατική (tranconjuctival) τεχνική, όπου χρησιμοποιούνταν ράμματα στο τέλος της επέμβασης. Έπειτα η τεχνική βελτιώθηκε και μετατράπηκε σε τεχνική χωρίς ράμματα. Αυτή η νέα τεχνική ελαττώνει το χρόνο της επέμβασης και τη μετεγχειρητική φλεγμονή του ματιού. Ο μετεγχειρητικός χρόνος ανάρρωσης είναι επίσης μικρότερος. Η τεχνική έχει παρουσιαστεί σε πολλά διεθνή συνέδρια, όπως επίσης έχει δημοσιευθεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά.